Hemen her gün televizyon programlarında insanların daha sağlıklı olması için et yemeleri gerektiğini söyleyip duruyorlar. Bence de öyle, doğru söze ne denir. Et insanın en önemli besin kaynaklarından birisidir. Peki, bu nasıl olacak, asgari ücrete günde ne kadar et yiyebilir bir işçi ailesi? Bugün biz işçilerin cebinde parası olsa tabii ki en güzel soframızı hazırlarız. İşçiler ay sonunu nasıl getireceğiz diye düşünürken sözde sağlıklı beslenme diye karşımıza geçip gazel okuyorlar. Madem sağlığımızı düşünüyorlar o zaman üç kuruş parayla nasıl geçindiğimizi de düşünsünler. Sağ olsunlar işçiler et yesin diye A101 ve BİM’e ucuz et getirilmeye başlandı. Fakat sayılı geldiği için çabuk tüketildiğinden çoğu işçi bu eti alamıyor. A101 ve BİM kapısında sabahın erken saatlerinde kuyruk olmaya başlıyor. Sıranın yarısına gelmeden et bitmiş oluyor.

2018 yılına girdiğimizin ertesi günü sakatata bile zam geldi. Fabrikada sohbet konumuz yeni yılın zamlarıydı, ete gelen zamları konuştuk. “Duydunuz mu sakatata bile zam geldi” dedi biri. Bir başka işçi de “biz köyde kelle-paçayı, işkembeyi çöpe atardık, sonra şehre geldik, et bulamadık sonra sakatata muhtaç olduk” diye söylendi. Diğer bir işçi “boş verin yemeyelim, kuru ekmek yiyelim, en iyisi biz ölelim ya” diye hayıflandı. Ben de “maalesef arkadaşım, ekmeği de istediğin kadar yiyemezsin çünkü ekmeğin bile gramajını düşürdüler” dedim. Başka bir işçi arkadaş, “biz eti seven bir toplumuz. Neyi çok seviyorsak bizden alıyorlar. Bu başımızdakiler de canımızı çok acıtmaya başladılar. Ama nereye kadar böyle gider, et yiyelim de, maaşımıza zam gelmiyor. En çok neyi tüketiyorsak ona daha çok zam geliyor” diye sitemde bulundu. İşte işçiler olarak durumumuz bu. Bu içler acısı durumu bizlere reva gören patronların bir eli yağda bir eli balda. Bu insanlık dışı yaşamdan kurtulmanın tek bir yolu var; örgütlü olmak ve içimizdeki rahatsızlıkları toplu bir şekilde dışa vurmak.