Hastanede herhangi bir gün. Check-up kampanyalarıyla kandırılmış onlarca hastanın işlemleri bitmiş, dinlenme odasında oturuyoruz. Farklı işlerle uğraşan 8 kadın işçi. Çıkış saatimiz yaklaştığı için keyfimiz iyi. Tutturmuşuz bir sohbet, konuşuyoruz. Mevzu önemli! Makyaj malzemeleri. Arkadaşlardan biri bilgisayarın başına oturdu ve internetten makyaj malzemeleri satan sitelerden birinin adını arama motoruna yazdı. Karşısına büyük puntolarla “KADINLAR GÜNÜNE ÖZEL %50 İNDİRİM” yazıyordu. Tabii herkes ikramiye almışçasına bir sevinçle siteyi açmasını istedi. Ve başladı 8 Martta hediye mevzusu…

- Geçen sene bana hiç hediye alınmadı. Çünkü sevgilim yoktu. Ama bu sene kesin bir şeyler alır. Sonuçta benim günüm.

- Ya, bazı kadınlar çok şanslı. Her özel güne bir hediye muhakkak alınıyor. Ben bu konularda çok şansızım. Şimdiye kadar kadınlar gününde hediye almadım.

- Bu kadınlar gününde ağabeyim söz verdi. Alışverişe götürecek beni.

Alınacak hediyeler hayal edildikçe sohbet sevgililer günü, anneler günü, bilmem ne günü diye devam etti. Ben ısrarla muhabbeti dinleyip, yüzlerindeki gerçek olmayan mutluluğu izliyorum. O sırada yaklaşık 2 yıldır birlikte aynı işi yaptığım kadın arkadaşım sabırsızca söze girdi.

- Ben geçen sene 8 Mart’ın hikâyesini duymuştum. Bu odada konuşmuştuk. Aslında kadınlar günü değil, Dünya Emekçi Kadınlar Günü. Yani sadece bizim gibi çalışan kadınların, evde çalışan kadınların günü. Zaten yıllar önce haklarını arayan bir sürü kadın işçi fabrikada yakılarak öldürülmüş. O kadınların anısına hatırlanan bir gün. Öyle hediye alınarak hatırlanacak bir gün değil ki. Bu ölen kadınlara saygısızlık olur.

O an kapıldığım duyguyu nasıl anlatsam bilemedim. Çünkü bu kadın arkadaş pek konuşmayan, fikir belirtmeyen biri. Biz 1 yıl önce konuştuğumuzda o bilgisayar başında internette sörf yapıyordu. Beni dinlemediğini düşünmüş içten içe kızmıştım. Ama şimdi önyargılı davrandığımı düşünüp kendime kızdım. Çok da mutlu oldum.

Kadın arkadaşım 8 Mart Dünya Emekçi Kadınlar Gününü anlattıktan sonra diğer kadınlar da etkilenip bana ve arkadaşa sorular sormaya başladılar. Mesai bitimine kadar kadınların sorunları ve bu sorunların çözümleri üzerine sohbet ettik.

Evet, kardeşler. Ne yazık ki işçiler 8 Mart Dünya Emekçi Kadınlar Gününü hediye alınacak bir gün olarak biliyorlar. Çünkü patronlar sınıfı işçi sınıfının bu önemli gününün içini boşaltıp yıllarca öyle propaganda yaptılar. Yapmaya devam ediyorlar. Bizler kadınıyla erkeğiyle patronların saldırılarına karşı mücadeleyi yükseltmeli ve 8 Mart gibi önemli bir güne sahip çıkmalıyız.

Yaşasın Dünya Emekçi Kadınlar Günü!