Birleşik Metal İşçileri Sendikasının 70’inci kuruluş yılı için Maden-İş çalışma grubu tarafından hazırlanan “Derinden Gelen Kökler” adlı kitap, Maden-İş üyesi işçilerin mücadelelerine ilişkin nice güzel anıyı, deneyimi barındırıyor. Elektropak işçisi Ayten Sabırlı’nın anlattıkları sınıf sendikacılığı çizgisinden ödün vermeyen Maden-İş’in işçiler için taşıdığı anlamı ortaya koyuyor.

1974-76 yılları arasında Elektropak’ta çalışan Ayten Sabırlı anlatıyor:

“Ben ortaokulu bitirdikten sonra öğrenimime lisede devam etmekte kararlıydım. Evi geçindirmekte zorluk çeken annem ve babam ise benim bir fabrikaya girmemi istiyorlardı. İster istemez onların dediklerini yaptım. O yıllarda Sefaköy semtinde durmadan yeni fabrikalar açılıyordu. Halkalı Caddesinin başından sonuna kadar yürüdüğünüzde, müracaat ettiğiniz fabrikaların birinde muhakkak iş bulabilirdiniz.

Bu fabrikaların biri olan Elektropak işyerinde işçiliğe başladım. Ama kırgındım. Babamdan çok beni desteklemeyen anneme kızıyordum. Bir yıl boyunca annemle konuşmadım, bir çift laf etmedim.

Maden-İş fabrikamızda örgütlendikten sonra bir Pazar günü Bölge Temsilciliğine gittim. Beni iyi karşıladılar, çay ısmarladılar. İçerdeki odadan da işçilere eğitim veren hocanın sesi geliyordu. Seslere kulak verdim. Hocanın cümleleri bana yeni bir dünyanın pencerelerini açan büyülü sözler gibi geldi. Diğer odada ise işçi sorunlarından konuşuyordu arkadaşlar. Sendikanın da bir okul olduğunu işte o gün anladım. Anneme kırgınlığım birden geçti. Eve gidince, tam bir yıldan sonra ilk kez annemle konuştum. Kucaklaştım.

Sonraki yıllarda işçilik hayatıma, diğer işkollarında devam ettim. Ama hepsinde DİSK’e bağlı sendikalara üye oldum. Hayat mücadelesi ile ilgili olarak ne öğrendimse hep DİSK’te ve Maden-İş’te öğrendim.”