Merhaba arkadaşlar, biliyorum hepimizi 1 Mayıs heyecanı sarmış durumda. Ben de ilk 1 Mayıs’a çok farklı duygularla gitmiştim. 1 Mayıs’ın tarihini ve biz işçiler için ne kadar önem taşıdığını ilk defa UİD-DER’le katıldığım 1 Mayıs’ta öğrenmiştim. 1 Mayıs’ı hep korku günü ilan ederlerdi. Hiç de korkulacak bir gün olmadığını binlerce işçinin oraya geldiğini görünce gözlerim fal taşı gibi açılmıştı. Bayram gibi bir 1 Mayıs yaşadık ve ben hayatımda hiç bu kadar mutlu olmamıştım. Meydana ilk girdiğimizde büyük bir mutluluk sarmıştı beni. Yıllar önce binlerce işçi benim gibi haykırmışlardı bu meydanda. Hep aynı sesle bir olmuşlardı. 1 Mayıs’ımızı biz işçilere yakışacak şekilde kutlamış ve evin yolunu tutmuştuk.

Arabadan indiğimde binaları, evleri, sokakları yapanların biz işçiler olduğunu düşünerek büyük bir özgüvenle yürüyordum. Zili çaldım, annem açtı kapıyı “ooo kızımız gelmiş, hoş gelmiş” dedi. İçimden “tabii ben 1 Mayıs’a katılmışım, anamın beni böyle karşılaması ne güzel” derken babam geldi. Ben hâlâ kapının önünde bekliyorum, babam sinirlenmiş, kendi kendime “aman Allah’ım kaçman lazım” dedim. Baktım kardeşim de çıktı, “abla sen kocaya kaçmadın mı?” dedi. Ben de “sen ne diyorsun ben 1 Mayıs’a katıldım” dedim. İşe gitmeyince evi aramışlar kızınız işe gelmedi diye. Tabii o anda babam eline ne geçtiyse bana fırlattı. “Ya sana bir şey olsaydı?” dedi. “Babacığım bana bir şey olmadı ama senin fırlattıklarından birazdan olacak” deyince durdu. Babama alanda yaşadıklarımı anlatmaya başladım.

“Biz işçiler öyle güzel halay çektik, şarkılar, türküler söyledik, sloganlar attık. Televizyonlar hep bizi kandırıyormuş” dedim. “Hem bir dahaki seneye sen de gelirsin” dedim. Patronlar biz işçileri hep kandırıyorlar, bizim olan bir günü bizlere nasıl yabancılaştırmışlar. 1 Mayıs’a katılmayalım diye fazla mesai parasını bizlere sunarak bir araya gelmemizi engellemeye çalışıyorlar. Kendi sorunlarımıza kör ve sağır dilsiz olmayalım. Gelin hep beraber bütün haklarımıza sahip çıkalım. Geleceğimiz için 1 Mayıs’ta UİD-DER’le birlikte alanda yerimizi alalım.