Taşeronda çalışan bir iş sağlığı ve güvenliği teknikeriydim ve şu an işsizim. Hani diyorlar ya; “iş var da insanlar iş beğenmiyorlar” diye, nerede o beğenilmeyen işler? Söylesinler ben gidip çalışacağım. İş sağlığı ve güvenliği teknisyenliği mezunuyum, eğitimini aldım ama iş bulamıyorum. Uzmanlık sertifikası istiyorlar. İş sağlığı ve güvenliği eğitimini almamış fakat üniversite mezunu ise bir sınavla uzman olabiliyor, ama ben okulunu okudum mesleğimi yapamıyorum. Fabrikada çalışayım diyorum, form dolduruyorum, forma bakıyorlar, “senin mesleğin var, bu işi yapamazsın” diyorlar.
En son İSG teknikeri olarak çalıştığım inşaat firmasından maaşımı alamadım, benim gibi yüzlerce inşaat işçisi de alamadı. UİD-DER’in sitesinde Bursa’daki inşaat işçilerinin haberini okudum, orada da binlerce işçinin bir sürü şikâyeti var. Flormar fabrikasında 132 işçi sendikalı olmak istedikleri için işinden, ekmeğinden edildi. Anlıyorum ki bir tek ben değilim sıkıntı çeken. Bugün emeğiyle geçinen hiçbir işçi insanca yaşayamıyor bu düzende. Oysa insanlık insana değer vermeyle başlar. Ama bu düzende emeğiyle geçinen insanlara, onların çektikleri sıkıntılara zerre önem verilmiyor. TV kanallarındaki haberleri açıyorum, milyonlarca işçiyiz ama bir tanemizin derdi o kanallarda yer almıyor. Kedi ile köpeğin dostluğu haber yapılabiliyor, binlerce liraya estetik yaptıranlar haber olabilir, bilmem kaç milyonluk tişört haber olur ama hakkını arayan işçilerden haber olmaz. Çünkü o TV kanallarının sahipleriyle biz işçiler aynı değiliz, olamayız da.
Her zaman birlik, beraberlik, bütünlük mesajları verir patronlar ve onların sözcüleri, “aynı gemideyiz” derler. Ama biz işçiler bir araya gelip hakkımızı istediğimizde, birlik olduğumuzda sırf patronların rahatı bozulmasın, başka işçiler mücadele eden sınıf kardeşlerini bilmesin diye haberini yaptırmazlar. Çünkü bilirler ki işçiler bir araya geldiğinde o küçük kıvılcımlar ne büyük yangınlara dönüşecek. Bu düzensiz düzen artık yıkılmalı, böyle gelmedi böyle gitmeyecek. Her şeyin kahrını çeken bizsek, bu çarkı bozuk düzeni değiştirecek olan da biziz. Umutsuz da değiliz çaresiz de!