Kemal Türkler ismini çocuk yaşta duymuş bir işçiyim. Gaziosmanpaşa’da çoğunluğu fabrikalarda çalışan işçi mahallelerinde büyüdüm. O zamanlar işçilerin birbirleriyle olan ilişkileri çok farklıydı. İşçi aileleri birbirleriyle sürekli görüşür birbirlerini evlerine çay, kahve içmeye, yemeğe davet ederlerdi. Babamların sohbeti fabrikalardaki sorunlar, çektikleri ekonomik sıkıntılar üzerine açılır, uzun uzun konuşup tartışırlardı. Bu sohbetlerde Kemal Türkler ismi “Allah rahmet eylesin, nur içinde yatsın, rahmetli” diyerek saygıyla anılırdı. Aradan yıllar geçti ben de bir işçi oldum. Çocuk yaşta dinlediğim sorunlar artık benim hayatımın önemli bir parçası olmuştu. Kendi kendime “o zaman çocuğum da, dedesi gibi babası gibi bu sömürü düzeninde bir işçi olacak” diye düşündüm. Bunu kabullenemiyor ve öfkeleniyordum. Sonra benim gibi derdi olan ve bunun için mücadele eden arkadaşlarla tanıştım. Sınıf mücadelesi, sınıf bilinci, sınıfımın tarihi ile ilgili onlarca şey öğrendim. Bunları öğrenirken çocukluğumda duyduğum Kemal Türkler ismi yine karşıma çıktı. Türkiye’de sınıf mücadelesinin yükseldiği 60’lı 80’li yılların mücadeleci işçi önderi, DİSK sendikasının kurucusuydu. Kavel direnişi, 15-16 Haziran Direnişi, 1977 Taksim 1 Mayıs’ı, onlarca grev ve direniş… Tüm bunlarda Kemal Türkler’in adı var, katkısı var, öncülüğü var. İşçi sınıfının daha iyi bir dünyada yaşaması için bedeller ödemiş bir işçi lideridir.
Türkiye işçi sınıfının örgütlü mücadelesinden korkan burjuva devlet 12 Eylül Askeri darbesinin zeminini oluştururken işçilerin önderi Kemal Türkler’i katletti. Sınıf bilinçli işçiler olarak onu saygıyla anıyoruz. Türkler bütün işçilerin gönlünü kazanmıştı. Bugün 67 yaşına gelmiş babam bile konu sendikalara, grevlere ve işçi sınıfının mücadelesine geldiğinde Kemal Türkler’i anlatmaya başlıyor. “O başkaydı oğlum, sen şimdiki sendikacıların sendikaları zapt etmiş, koltuğu kaptırmama telaşına düşmüş olduğuna bakma, onun tırnağı olamazlar! O gerçek bir işçi önderiydi, ben onu bilir onu söylerim” diyen babam sendikaların işçi sınıfının mücadelesi için önemini anlatırken, şunu da ekliyor: “Eğer buralarda mücadeleci işçiler olursa anlamlı bir hale gelir, sınıf hareketinin yine yükselişe geçmek için başka yolu olmadığını unutmamak lazım.”
60’lı ve 70’li yıllar Türkiye işçi sınıfının mücadelesinde önemli bir yer tutuyor. Bugün bizlerin yoluna ışık tutan mücadele örnekleri, çıkardığımız dersler var. Biz mücadeleci işçiler ne Kemal Türkler’i unutacağız ne de onu katledenleri… Gün gelecek işçi sınıfı bütün katliamların hesabını soracak.