Hakları için mücadele eden işçiler, çeşitli yollarla baskı altına alınıyor, önlerine engeller dikiliyor, eylemleri gayrimeşruymuş gibi gösterilmeye çalışılıyor. Tam 199 gündür direnişte olan Flormar işçileri ile grevlerinin henüz ikinci gününde olan Gripin işçilerine bugün yeni engeller, yasaklar getirildi. Flormar’da işçilerin ısınmak için ateş yakmaları ve müzik çalmaları, Gripin işçilerinin ise fabrika önüne grev çadırı kurmaları yasaklandı.
Polis, kaymakamlığın talimatıyla, Flormar işçilerinin direniş alanında ateş yakmasının, müzik çalmasının, ses aracından anons yapmasının yasaklandığını bildirdi! Direnişin 106. gününde Flormar işçilerinin ses aracıyla anons yapmaları yasaklanmıştı. İşçiler, demokratik haklarının yasaklanmasına “bir kere de işçiden yana olun” sözleriyle tepki gösterdi. Sosyal medya üzerinden açıklama yapan Petrol-İş Sendikası Genel Örgütlenme ve Eğitim Sekreteri Mustafa Mesut Tekik, “Bugün ses aracımızdan anons, müzik yapmak, ateş yakmak yasaklanmış mülki idarece. Ekmek ve iş talebi olan bu arkadaşların devlete-millete, ‘huzura’ ne zararı var? İşçi, bu ülkenin esas sahibi değil mi? Hepimizi Silivri’ye tıksanız da yolumuzdan dönmeyiz!” sözleriyle tepki gösterdi.
Grevde olan Gripin işçilerine ise valilik tarafından çadır yasağı getirildi. İşçiler, toplu sözleşme görüşmelerinde enflasyon oranına karşılık gelen yüzde 25 oranında zam talep etmiş, patron ise yüzde 17 oranında zam dayatmıştı. Bunun üzerine işçiler 28 Kasımda greve çıktılar. Valiliğin yasağına tepki gösteren işçiler, “Söz konusu işçiler olunca yasak getiriliyor ama patronlara yasak yok, vergileri siliniyor” sözleriyle haklı tepkilerini ifade ettiler.
İşçilerin hak mücadelesinin önüne bu şekilde konan engeller, hükümetin sermaye sınıfının çıkarlarını esas aldığını bir kez daha açıkça gözler önüne serdi. Hükümet ve sermaye sınıfı, işçilerin bir araya gelmesinin ve mücadele etmesinin önüne geçmek istiyor. Çünkü birleşen, kendi gücünün farkına varan, hakkını arayan işçi krizin bedelini ödemek istemez ve siyasi iktidarın sermaye sınıfının hizmetinde olduğunu görür. Bu yüzden 3. havalimanı işçileri örneğinde olduğu üzere işçilerin mücadelesi, egemen sınıfın tekelindeki medya tarafından karalanıyor. Ama ne yaparlarsa yapsınlar işçilerin mücadelesinin önüne geçemeyecekler.