Ölmüş küçücük bebeler

Görülmez acıları anaların

Dünya bir dehliz ki, sonsuz…

Ve doyumsuz kimileri

Eyy acısını yüreğinde biriktiren!

Bir tutam Kızılırmak getirdim sana uzaklardan

Unutma!

Zaman, yerinde durmaz asla!

Bak

Hâlâ kendi renginde toprak

Toprak

Hâlâ kendi kokusunda

Ser sofranı yere

Uzat elini elime, paylaş, paylaşalım

Seslen kelebeklere

Ateş böceklerine seslen

Çağır karıncaları

Çalışkan olan ya da olmayan

Bütün karıncaları çağır

Kazı kazıyabildiğin kadar umutsuzlukları

Ve biriktir umudu

Unutma gülüşlerini kızlarının

Şu eskimeyen gülüşlerini unutma.

Eyy insanlar!

Eyy bağrında

Sevgiden bir damla olan insanlar!

Katlanma,

Katlanmayalım daha fazlasına acının

Kendi elinle kes kendi göbek bağını

Sıra bizde

Sıra bizde

Gelecek mutlaka ellerimizde!