12 Eylül 1980 faşist askeri darbesinin üzerinden 28 yıl geçti. İşçi hareketinde ve devrimci mücadelede yaratmış olduğu ağır hasar hâlâ giderilemedi. Darbenin asıl amacı yükselen devrimci işçi hareketini ezmekti. İşçi sınıfının örgütleri dağıtıldı, binlerce kişi işkencelerde katledildi veya sakat bırakıldı ve onlarcası darağaçlarına gönderildi. Darbe sonrasında, her türlü hak ve özgürlüğü yasaklayan kanlı askeri faşist bir diktatörlük kuruldu. Çıkartılan 1982 anayasası ile hak ve özgürlükler alabildiğine kısıtlandı ve sendikal örgütlenmelerin önüne duvarlar dikildi. Ve 12 Eylül faşizminin hesabı sorulmadan bugünlere gelindi.

Tüm bunlar, 12 Eylül’ü bizzat yaşayan ve 12 Eylül sonrası kuşakta derin yaralar bıraktı. 12 Eylül’ü yaşayanlar yaşadıklarını sonraki kuşağa anlatmamak için adeta ölüm sessizliğine bürünmüşlerdi. Ama biz UİD-DER’li işçiler faşist askeri darbenin hesabını işçi sınıfının soracağını haykırmak için Kadıköy’de gerçekleşen mitinge katıldık. Öncesinden darbenin bizlerden neler götürdüğünü ve ondan nasıl hesap sorulması gerektiğini anlatan bildirilerimizi mahallerimizde, çalıştığımız işyerlerinde işçi arkadaşlarımıza ulaştırıp onları da mitinge davet ettik. Miting alanında sloganlarımızı hep birlikte haykırdık. Mitingde birçok slogan ortak atıldı. Faşizme karşı hepimiz hınçlıydık ve yapılan darbe biz o zamanlar doğmamış bile olsak hepimizden çok şeyler götürmüştü. Darbeyi unutmadığımızı ve unutturmayacağımızı dosta düşmana gösterdik.

Ertesi Pazar da derneğimizin Gebze temsilciliğinde 12 Eylül’ü ve sonrasını anlatan bir eğitim semineri düzenlendi. 12 Eylül’ün yarattığı karanlık ve darbenin yarattığı baskı sonrasında gerçekleşen grev ve direnişler anlatıldı. 1986’da yaşanan Netaş grevi darbenin yaratığı karanlık ortamda gerçekleşmişti ve örgütlü olan işçi sınıfının önünde hiçbir gücün duramayacağını bizlere gösteriyordu. Daha sonra Zonguldak maden işçilerinin Ankara yürüyüşü ve sendika bürokratlarının işçilere ihanet eden tutumu anlatıldı.

Etkinlik, 12 Eylül’ün hesabının mutlaka sorulması gerektiği, bu görevin de işçi sınıfına ait olduğu söylenerek sona erdi. Askeri faşist darbenin hesabı mutlaka sorulmalıdır. Bu işçi sınıfının boynunun borcudur. Bu hesabın sorulabilmesi için işçi sınıfının bilinç ve örgütlülük düzeyinin yükseltilmesi olmazsa olmaz koşuldur. Unutmamak gerekir ki işçi sınıfına öncülük edebilecek devrimci siyasal bir önderliğin olmayışı darbenin başarılı olmasındaki en büyük etkendir.

Darbeci generaller mutlaka cezalandırılmalıdır. Ancak bir an bile unutulmaması gereken, esas suç odağında faşizmi yaratan sermaye düzenin yer aldığıdır. Faşizm; burjuva devletin emperyalizm çağında devrim tehdidiyle yüz yüze geldiğinde büründüğü karşı-devrimci durumdur. Generalleri sanık sandalyesine oturtmak yetmez. Kapitalizm var olduğu sürece faşizm tehlikesi de her zaman var olacaktır. Kapitalizmi yok etmek için örgütlü mücadeleye katıl!

Darbecilerin İpleri Sermayenin Elinde!