Her akşam yorgun işten dönerken

Görürdüm onu yolumda ben

Düşürmüştü gönlüme bir sızı

O üzüm gözlü işçi kızı

Ellerinde işten kalan iz var

Tütün işlemiş o parmaklar

Allıksız yanaklarıyla ağzı

İzmir narı gibi kırmızı

Benimle aynı işte çalışan

O genç kızın Ayşe’dir adı

Çok darbe yedik biz patronlardan

Nihayet bir gün grev patladı

Ayşe’yle geçtik grevin başına

Ayşe oldu kavga yoldaşı

Ve işte o gün Ayşe yoldaşla

Grev meydanında nişanlandık

O da bir işçi ben de bir işçi

Bir sınıfın evladıyız biz

Gaye uğruna verip el ele

Kızıl bir ufka gitmekteyiz.