Soma, Ermenek ve diğer madenlerde katledilen madencilerin anısına...

Sen Ferhat’sın delersin dağları

Senin tırnak izlerin var duvarda

Düşlerini kömürle yoğurduğun bir an

Yedi başlı bir dev kükredi

yerin derinliklerinden.

Yedi başlı bir ejder,

Ağzı ateş topu.

Bir an Elif geldi çakıldı gözlerinin önüne,

Bugün de gitmesen baba, bugün de gitmesen

Baba…

Yedi başlı ejder kükredi yerin derinliklerinden

Üç yüz bir fener,

Üç yüz bir Ferhat,

Üç yüz bir yüz düştü yere

Düştü

Tırnaklar, gözler

Hayal ve düş, ejder, geride kalan Elif, baba

Çığlık, bir hortum gibi yaladı madenci sokaklarını

Ve birleşti madenci sokaklarında çığlıklar

Acılar ve öfkeler birleşti,

Üşüştü madencilerin tepesine,

Ayşe’nin evine,

Can alıcı kuşlar.

Üşüştü düşen Ferhatların çığlığını boğmak için

Üşüştüler tepemize,

Güzel ölümleri, fıtratı bize ihsan eylemek için

Ellerinde kova kova

kan deryasına kan taşıyan beyler, ihsan eylemiş bize

güzel ölümleri ve kaderi,

İhsan eylemiş Elif’e babasız büyümeyi.