Sene 1982

Benim yüreğim baştanbaşa kor

Düşmanımınki korku...

Tezgâh başında aramayın

Aramayın tek göz odamda

Bulamazsınız

Uzaklardayım

Çok uzaklarda...

Bilmeyin kimliğimi,

Romalı herhangi bir köle gibi.

Ellerimi getirin aklınıza

Yaşamın her köşesine

Kokusu sinmiş ellerimi

Hiçbir özelliği olmayan

Yoktan var etmekten başka

Biraz kutsal

Biraz kaba

Ve şu an

Bileklerimde

Zincirden prangalar varsa

Hayır!

Onları sorumlu tutamam

Tutsaklığımdan

Ben can verirdim demire

Ateşle ve gücümle.

Soğuk yılanlar gibi akıp giderdi ellerimden

Metrelerce zincir

Bir halkası bile benim değildir.

Eğilip bükülürken demir

Ateşin karşısında

Erdemsiz insanlar gibi.

Övündüm daima

Her şekle giren

Bir demir halka olmamakla.

Nefret ettim, ederim her an

Kaderine esir olandan.

Ve eğilmemeyi öğrendim

Zulmün önünde

Kölenin ruhunu özgürleştiren

Ölümsüz Spartaküs’ten!

Yüreğim

Fabrikadaki ocak gibidir

Yanar...

Yanar yüreğim yanar

Boyun eğdiren bir alevdir

Ve onlar

Kendi yarattığımla

Prangaladılarsa bileklerimi

Hayır!

Ellerimi sorumlu tutamam

Tutsaklığımdan

Yalnızca korkudan

Korkularından!

Şimdi uzakta

Çok uzaklardaysam

Işıksız, havasız bir zindanda

Bileklerimde zincirden prangalarla

Meraklanmayın

O ateş durur orda

Yanar yüreğim yanar

Ortalık ışıyıncaya

Demir eriyinceye kadar.