Durmaksızın bağırıyordu öğretmen

tahtanın önünde

kızgın mı kızgındı

tebeşir tozluydu elleri

ama arka sıradakiler

kimi pestil paylaşıyor

kimi karıştırıyordu elindeki resimli dergiyi

Denklemleri yazıyordu coşkuyla

düzgün el yazısıyla

zalimlerin yürek rengi tahtanın üstüne

- BİR EŞİTTİR BİRE -

Öğrencilerden biri kalktı ayağa

diğerleri kalkmadı - bu her zaman böyledir-

ve yanlıştır dedi bu denklem yavaşça

çocuklar şaşkın gözlerle süzdüler onu

öğretmen duraksadı

Sordu ayaktaki çocuk

DİYELİM HER İNSAN BİR BİRİM

EŞİT MİDİR YİNE BİR BİRE

Sessizlik

- ne güç bir soru -

kızdı öğretmen

evet dedi

Gülümsedi ayaktaki çocuk

diyelim her insan bir birim

neden gümüş yüzlüsü ay gibi üstün

neden zenci olanı feryatlarla altta

alt üst eder bu denklemi

her insan bir birim olursa

Güldü çocuk

eğer bir eşit olsaydı bire

kim yaşatırdı soyluları varlık içinde

kim örerdi Çin Seddini

eğer bir eşit olsaydı bire

kimin yüzünde şaklardı kırbaç

kim koyabilirdi kuşları kafese

Sustu öğretmen

dinledi, mahzunlaştı

Yazdırdı çocukların defterine

- BİR EŞİT DEĞİLDİR BİRE-