Durdum baktım, içlenmekse herkesler içleniyor

Durdum baktım, herkes ince, herkes kırık

Nöbet gecelerinde saatler sabahlamak bilmiyor

Ampul sönük, yürek garip, tavan basık

Beri yanda bir sıra iplik çıkar

Bir sıra iplik girer

Beri yanda ayakta durmamak ister artık

Bütün tezgâh başındakiler.

Durdum baktım, içlenmekse herkesler içleniyor

Bir diyorum, göz kapaklarına yazık

Bir diyorum diz kapaklarına

Düşüversem evimin sokaklarına bir

Bir diyorum Asiyemin sıtma iğnesi

Bir diyorum yoksulluğun buncası

Bir diyorum onca dokumanın parası

Elimize binde kaçı verilir

Durdum baktım, içlenmekse herkesler içleniyor

Ampul sönük, yürek garip, tavan basık

Hikâyeler gazetede aynen devam ediyor

Dinmemiş gözyaşları Ferdane teyzenin

Postacının çantasına merak boşuna

Radyolara boşuna kulak veriyor

Bir diyorum, göz kapaklarına yazık

Bir diyorum Asiyemin sıtma iğnesi

Bir diyorum yoksulluğun buncası

Diyorum yetmeli artık.