2018’de ABD’de gerçekleşen öğretmen grevleri bu yıl da devam ediyor. Grev yapılan eyaletlere her geçen gün bir yenisi ekleniyor. 1 Mayıs’ta Kuzey ve Güney Carolina’da binlerce öğretmen iş durdurarak alanlara çıktı. Öğrenciler ve veliler hem greve hem de gösterilere destek verdi. Öğretmenler ücretlerinin arttırılmasını, çalışma şartlarının düzeltilmesini ve öğrencilerine daha iyi sosyal şartlar sağlanmasını talep ettiler.
Bir yıl önce, Batı Virginia’da 40 bin öğretmenin gerçekleştirdiği grev kazanımla sonuçlanmış ve “Birleşen Güçlü Olur!” şiarını herkese tekrar hatırlatmıştı. Daha sonra grev Oklahoma’ya oradan Kentucky’ye ve Arizona’ya sıçrayarak ABD’nin pek çok eyaletine yayılmıştı. Mücadelede kararlı olduklarını gösteren ve kazanımlarla eylemlerini başarı örneğine dönüştüren öğretmenler pek çok meslektaşlarına da ilham verdi. ABD’li öğretmenlerin düşük ücretlere, kötü çalışma koşullarına, kalabalık sınıflara ve özelleştirmelere karşı başlattıkları grev, 2019 yılında California, Colorado, New York, Chicago ve Detroit’in ardından son olarak Carolina’ya sıçradı.
Bugüne kadar yüz binlerce ABD’li öğretmenin meydanlarda yankılanan sesleri “Artık yeter!” çığlığına dönüşerek dünyanın farklı köşelerinde de karşılık buluyor. Öyle ki diğer kıtalara kadar ulaşan grev dalgası, hükümetlerin kemer sıkma politikalarına, düşük ücretlere, güvencesiz çalışmaya, kötü çalışma koşullarına karşı taleplerin yükseltildiği bir dünya eylemine dönüştü. Geçtiğimiz Nisan ayında Polonya’da ülke genelinde 300 bin öğretmenin gerçekleştirdiği 17 günlük grev ve son 14 ay boyunca Tunus, Fas, Cezayir, Meksika, Arjantin, Fransa, İran ve Hollanda’da gerçekleşen grevler de gösteriyor ki eğitim işçileri krizin faturasını ödemek istemiyorlar. Daha iyi koşullar için mücadele ediyorlar. Yüz binlerce öğretmen, farklı ülkelerde olmasına rağmen aynı talepleri öne çıkarıyorlar.
Öğretmenler, hükümetlerin sermaye sahiplerine yaptığı yardımları, verilen teşvik ve hibeleri hatırlatarak eğitime ayrılan bütçenin giderek kuşa döndüğünü ifade ediyorlar. Giderek artan toplumsal eşitsizliğin artık işçileri, emekçileri mücadeleye daha çok ittiğini belirtiyorlar. Öğretmenlerin tüm işçilerin ortak talepleri olan taleplerini, aileler ve öğrenciler de destekliyor. Azmin ve mücadelenin sonuçsuz kalmayacağını vurgulayan öğretmenler, mücadeleye devam edeceklerini ifade ediyorlar.