Merhaba dostlar, ben sizlerle İşçi Dayanışması gazetesiyle nasıl tanıştığımı paylaşmak istiyorum. Öncelikle, iyi ki tanışmışım ve iyi ki böyle dostlarım var dediğim çok oluyor. İlk önce fabrika önünde vardiya çıkışında tanıştım İşçi Dayanışması’yla. Çıkışlarda arkadaşlar sıraya girer fabrikadan çıkan işçi arkadaşlara İşçi Dayanışması gazetesini verirlerdi. Ben alır ve serviste oturur sayfaları karıştırmaya başlardım. Hoşuma giden yazıları sesli okuyarak yola devam ederdim. Arkadaşların konuşmalarını sağlardım, bazen aynı düşünür bazen de ayrı bakardık olaylara.

Sonrasında UİD-DER’li bir arkadaşın olduğunu öğrendim aynı işyerinde. Artık İşçi Dayanışması’nı her ay bana o getiriyordu. Bana abonelikten bahsetti, ben de abone oldum. Yaklaşık olarak üç yıldır aboneyim. Şimdi fabrikadaki arkadaşlarıma da vermeye başladım, onları da abone yapmak istiyorum. Bende ve okuyan arkadaşlarda önemli değişiklikler oldu. Haklarımızı öğreniyoruz, yeri geldiğinde patronun keyfi uygulamalarına karşı durabiliyoruz. Biz işçilerin şu an çok az haklarımız kaldı. Bunlara sahip çıkmak zorundayız. Birlik olmazsak bunları da elimizden alacaklar. Gazeteyi okumalıyız ve sahip çıkmalıyız. Ne kadar birleşirsek o kadar güçlüyüz. Birleşmemiz ve birbirimize sahip çıkmamız gerekli. Yaşasın birliğimiz!