
Gebze Organize Sanayi Bölgesinde çalışıyorum. Yılın ilk haftalarında fabrikada hepimiz alacağımız zammı konuşuyorduk.
Trelleborg işçileri 44 gün grevde kaldılar. İşçilerin ve sendikanın kararlılığı sayesinde yüzde 30’ların üstünde bir zam aldılar. Trelleborg grevi ve ardından metal işçilerinin grev kararı nedeniyle bizim fabrikadaki arkadaşlar da umutlanmıştı. “Trelleborg’dan sonra metal işçilerinin grevi de kazanımla sonuçlanırsa, bizim işyerimize de yansıması son derece olumlu olur” diye konuşuyorduk. Gerçekten de grevle dayanışma ve işçilerin kararlılığı sayesinde Trelleborg patronu yüzde 30’un üzerinde zam yapmak zorunda kalmıştı. Bu netice hepimizin yüzünü güldürmüştü, bizi umutlandırmıştı. “Şimdi sıra metal işçilerinin grevinde” diyorduk.
O sıralarda yüz binlerce metal işçisi fabrikalarda eylemler yaparak kararlılıklarını, mücadeleye hazır olduklarını ortaya koyuyordu. Gebze ve Bursa mitinglerinde on binlerce metal işçisi alanlara çıkarak patronlara seslerini duyurmaya çalıştı. “İşçiler açken patronlara huzur yok” diyorlardı metal işçileri. Sendika yöneticileri kürsülerden sözler veriyor, işçinin alın terinin karşılığında iyi bir zam istediklerini söylüyorlardı. Fakat metal işçilerinin üye olduğu sendikalar greve günler kala MESS’le sözleşme imzaladılar. Sözleşmelerin işçilerin haberi olmadan %17’ye imzalandığını öğrendiğimizde fabrikada keyfimiz kaçtı. Meydanlarda bağıra bağıra işçilere “greve hazır mısınız” diye soranlar şimdi neden kapalı kapılar ardında sefalet zammını kabul etmişlerdi?
MESS sözleşmesinin bu şekilde imzalanmasına en çok patronumuz sevindi. Sevinci her halinden belliydi. Sonuçta bize yüzde 15 civarında bir zam yaptı. “Büyük fabrikalar bile yüzde 17 zam yapmışken benden daha fazlasını beklemeyin” dedi. Metal işçisinin toplu sözleşmesi sendikalı, sendikasız hepimizin alacağı ücret zammını etkiliyor. Bu nedenle MESS sözleşmelerinin bu şekilde imzalanması sadece Birleşik Metal-İş, Türk Metal ve Çelik-İş sendikalarına üye işçileri değil biz sendikasız işçileri de öfkelendirdi.
Önümüzde biz işçiler için zorlu bir dönem var. Birlikte mücadele etmek, örgütsüzsek örgütlenmek, sendikalarımızı gerçek mücadele örgütlerimiz haline getirmek zorundayız.