Koronavirüs çıktığından bu yana okullarımız tatil edildi. Bu nedenle evde zaman geçiriyorum. Okula gidemediğimizden dolayı uzaktan eğitim alıyoruz. Tabii ki bu eğitim yetersiz, okula göre daha verimsiz oluyor. Okul arkadaşlarımın birçoğunun kafası karışık. Medya sürekli yalan haberler üzerinden insanları paniğe sürüklüyor. Sürekli televizyonlarda ve sosyal medyada “evde kal Türkiye” diyorlar. Anne ve babalarımız virüs nedeniyle ücretsiz izne çıkarıldılar. Herkes evde ve panik içinde yaşamaya çalışıyor. İnsanların bütün gün evde kalması sağlıklı bir durum değil, psikolojik olarak herkes olumsuz etkileniyor. Ailelerimiz sokağa çıkmama korkusundan evlere stok yaptılar. Fakat işe gidemediklerinden dolayı şimdiden maddi sıkıntılar başladı. Benim tek bir şansım çevremde UİD-DER’li insanların olması, bu nedenle bu süreci daha bilinçli kavrayıp çevremdeki arkadaşlarıma da anlatmaya, öyle davranmaya çalışıyorum. UİD-DER’de çıkan yazıları, mektupları takip ediyorum, arkadaşlarıma gönderiyorum. Çünkü bizi yalnızlaştırıyorlar. Yazılarda dediği gibi bizler bu sürece karşı tek başımıza mücadele edemeyiz. Biz öğrenciler de bu süreci ancak ve ancak işçi ağabeylerimizin, ablalarımızın yanında yer alarak atlatabiliriz. Yeter ki aklımıza mukayyet olalım, egemenlerin bizleri bu korku tüneline sokmasına izin vermeyelim.