Ben özel bir hastanede çalışan sağlık işçisiyim. Koronavirüsü bahanesiyle, üç haftadır arkadaşlarımız zorunlu yıllık izne veya ücretsiz izine çıkartıldı. İzne çıkartılırken “sizi korumak adına” diyen patronlar, virüs bahanesiyle krizin yükünü işçinin sırtına atma derdindeler. İkiyüzlülüklerini bu süreçte de gösterdiler yani. “Ya izne çıkarsın ya da istifanı verirsin” diyerek izne çıkmak istemeyenlerin önüne istifa dilekçesini koydular. Diğer özel hastanelerde çalışan arkadaşlarımızla da konuştuk, bu durumun sadece bizim hastanemizde olmadığını öğrendik. Birçok özel hastanede, hasta olmadığı gerekçesiyle işçiler ücretsiz izinlere gönderiliyor. Sağlık Bakanı Fahrettin Koca’nın sahibi olduğu Medipol Hastanesi de buna dâhil!
Ekranlarda sağlıkçılara teşekkür edenler, gerçekte hiçbir işçinin emeğinin karşılığını vermiyor. Yıllardır bizim sırtımızdan semirdikçe semirdiler, şimdi kriz var işler eskisi gibi değil, başladılar tantanaya! Virüs meselesini hikâyeleştirip abartarak, daha da büyüterek krizi emekçinin sırtından aşma derdine düştüler. Şu ikiyüzlülüğe bakın; koronavirüs salgını dolayısıyla tüm özel hastanelere hastayı tedavi etme zorunluluğu getirdiler. Bir taraftan da sağlık personeline ihtiyaç olduğunu söylüyorlar, fakat kendi hastanelerindeki sağlıkçıları ücretsiz izne göndermekten geri durmuyorlar. Bu işte bir çelişki yok mu sizce de? Salgın bahane; bir taraftan işçileri ücretsiz izne göndererek kriz sürecinde “fazla yüklerden” kurtuluyorlar, diğer taraftan sağlık çalışanlarının iş yükünü arttırıyorlar ve devlet bütçesinden banka hesaplarına akacak bol sıfırları gözlüyorlar. Bu çelişkiye sakin bir kafayla bakarsak, asıl amaç krizin emekçilere fatura edilmesini meşrulaştırmak değil mi sizce de?
Salgınların nedeni kapitalizmdir, hastalıkların bu kadar can almasının nedeni bu kâr düzenidir. Ama bilelim ki koronavirüs bilinçli olarak abartılmış durumda ve biz emekçiler bu tuzağa düşmemeliyiz. Haklarımızı gasp etmek, işten atılmamıza meşruluk sağlamak için oynanan bu oyuna kanmamalıyız. Ortak sorunlarımız için birleşmeli, mücadelemizi güçlendirmeliyiz.