bir dağ zirvesidir umut
 dik bir yamaç, sarp bir kayalıktır başı göklere değen
 her yandan yol çıkmaz zirvesine
 usul usul, adım adım, emek emek çıkılır patika yollarından
 dağ keçisi kıvraklığı, Eyüp sabrı ister ulaşmak için zirvesine
 şimşekler çakar peygamber çiçeği mavisi gözlerinde
 kirpiklerinde; beyaz gelinlik giymiş bulutlar salınır
 göklere dost, bulutlara kardeştir fırtınalar koparan tepesi
 mağrur ve yalnızdır
 gönlü bol, eli açıktır
 isteyene, istendiği kadar verir yüreğinden
 ama asla eli boş göndermez kapısına geleni
 yol açar sarp yamaçlarından
 durdurur dünya deviren fırtınaları
 ya da uzatıp güçlü kollarını
 yüreğinin en kuytu yerinde yer açar
 savrulup gitmesin diye umutsuzluk denizine
 bitmez tükenmez bir varoluş kaygısıdır
 ipek böceğinin kelebek olma kavgasıdır kozasında
 yere düşmüş tohumun yekini yekini toprağı yırtmasıdır
 daha yüzlerce yıl yaşamak için
 güneş güneş yanan tarlaların yağmur yağmur sevdasıdır yüreğine su serpilen
 başak sarısı berekettir paylaşıldıkça bereketlenen
 yorulup yıkılmışın dizinde dermandır
 binlerce kilometre gitmek için dere tepe yolları
 bir dağ zirvesidir umut
 zirvesinde kartalların kanat açtığı
 yuva yaptığı el ayak ulaşılmazlarında
 Ferhat’ın dağları deviren sevdası
 Spartaküs’ün öfkesidir egemen sınıflara karşı
 ellerinde meşaledir ışık ışık yürüyenlerin
 alev alev yanarken yürekleri
 fabrika bacalarından tüten emektir
 devrimci militanın inancıdır
 Prometheus’un ateşidir tanrılardan çaldığı
 o yaşamın kendisi
 filiz filiz büyümesi fidanın
 çarkların herkes için dönmesidir
 kara Afrika’da çocukların
 Filistin’de isyanın
 emek emek alınteri dökenlerin,
 yürek yürek çoğalttıkları ÖRGÜTLERİDİR
 EMEK TADINDA BİR DÜNYA KURMAK İÇİN