Günümüzde patronlar sınıfı, işçi sınıfına karşı küresel düzeyde bir saldırı yürütüyor. Bu saldırıyı gerçekleştirirken de emekçilerde sisteme karşı büyüyecek öfkeyi dizginlemek ve sınıfsal olarak verilecek tepkiyi engellemek için koronavirüs salgınını kullanıyorlar. Dünyanın pek çok bölgesinde milyonlarca işçi işten atılıp açlığa itilirken, sosyal kazanımlarımız tırpanlanırken, protesto hakkımız, grevlerimiz yasaklanırken ve daha nice saldırı dalgası yoldayken; açıklanan sözde salgın tedbirlerine uymamızı istiyorlar. Yani evde kalmamız ve kimseyle temas kurmamamız isteniyor. Bu “tedbirlerin” uygulanması için de en yetkili ağızlardan çıkan sözlerle çok sıkı denetimler uygulanıyor. İnsanların bir araya gelmesini önleyen bu “tedbirleri” açıklarken, bizlerin birleşip sömürü düzenlerine karşı ses yükseltmemizden değil de sözde toplum sağlığını koruyamayacaklarından endişe duyduklarını söylüyorlar! Ne hikâye ama!
Gerçekten insan düşünmeden edemiyor. Bu vahşi düzenin egemenleri, her sene dünyada çeşitli önlenebilir hastalıklardan, iş cinayetlerinden, açlıktan, susuzluktan, yoksulluktan milyonlarca insan hayatını kaybettiğinde sağır ve acımasızlarken ne oldu da bu salgın onları bu kadar duyarlı hale getirdi? Ya da soruyu şöyle soralım: Covid-19 denen bu salgın kapitalizmin krizinin yaratacağı yıkıcı sonuçların tüm pisliklerini örtecek bir kılıf olarak, burjuvazinin işine mi geliyor da bu kadar canavarlaştırılıp, büyütüldü? Şüphesiz sınıf bilinçli işçiler açısından durum oldukça net! Burjuvazi çürümüş sömürü düzenlerini devam ettirebilmek ve sınıfsal çıkarlarını korumak için, bu salgını işçi sınıfını korkutarak krizin ağır yükünü ödetmenin bir aracı haline getirmiştir.
Bu nedenle virüsün bulaştığı bütün ülkelerde egemenler, virüsün çok tehlikeli olduğunu ve olağanüstü tedbirler alınmadığında toplumun çok büyük bir tehditle karşı karşıya kalacağını söylüyorlar. Bu yalan bombardımanını inandırıcı kılmak için ise tüm burjuva medya aygıtları tek gündem maddesi haline getirdikleri koronavirüsü, çok korkunç bir salgın gibi göstererek işçi ve emekçileri paniğe sürüklemeye ve yalnızlaştırmaya çalışıyor. Çünkü egemenler kapitalist krizin yarattığı yıkıcı sonuçlara karşı büyüyecek olan öfkeyi ancak bu şekilde kontrol altına alabileceklerini düşünüyorlar.
Fakat gerçeklerin yakıcılığı karşısında bu yalanı ilelebet sürdüremeyecekleri ve eşitsizliği saklayamayacakları açıktır. Bir taraftan “koronavirüs krizi” bahanesiyle dev tekellere milyonlarca dolar kaynak aktarılırken diğer taraftan emekçiler kitlesel bir işsizlikle karşı karşıya kalarak açlığa ve yoksulluğa itiliyor. Uluslararası Çalışma Örgütü’nün yayınladığı rapora göre bu süreçte 200 milyona yakın insanın daha işsiz kalacağı tahmin ediliyor. Birleşmiş Milletler gibi burjuva kurumların yayımladıkları rapora göre bile gerekli tedbirler alınmazsa bu kriz sürecinde küresel açlığın iki katına çıkacağı öngörülüyor.
Yaşadığımız dönemde toplumsal sorunlar büyüyerek kendini daha fazla hissettiriyor. Kitlesel bir işsizlik dalgası milyonlarca insanı açlığa ve sefalete itiyor. Her ne kadar işçi sınıfını “aynı gemideyiz” yalanına inandırmaya çalışsalar da sınıfsal ayrımlar daha da keskinleşip kendini gösteriyor. Kapitalist egemenler, yıkılmaya yüz tutmuş sömürü düzenlerini ayakta tutabilmek için haklarımıza saldırdıkları kadar psikolojik olarak da bizlere saldırırlar. Kirli oyunlarıyla gerçekleri gizlemek, bizleri zehirlemek için de büyük bir savaş yürütürler. Böyle bir savaşta her yandan saldıran kapitalizm virüsünü yenebilmemiz için panzehirimiz örgütlü olmamızdır. Sınıfsal çıkarlarımızı, birlikteliğimizi, dayanışmamızı, aklımızı, ruhumuzu korumak için UİD-DER’de örgütlenelim ve bilinçlenelim!