Egemenler Covid-19 bahanesiyle işçi sınıfına saldırmaya devam ediyor. Çıkarılan onlarca yasa bizlerin en temel haklarına saldırıdan başka bir anlam ifade etmezken, patronları ihya etmeye devam ediyor. Bu yasaların en önemlilerinden birisi de ücretsiz izin hakkının bizlerin elinden alınıp patronlara verilmesi ve İşsizlik Fonundan aktarılan kısa çalışma ödeneği.

Batmak üzere olan veya küçülmeye giden patronların dünyanın dört bir yanında rahat bir nefes almasını sağlayan bu yasalar, önemli metal sanayi bölgelerinden biri olan Payas Organize Sanayi Bölgesinde (POB) de patronlara rahat bir nefes aldırmışa benziyor. İskenderun Demir Çelik Fabrikasının çevresinde kurulan, daha çok inşaat sektörüne demir-çelik üretimi yapan irili ufaklı haddehanelerde binlerce işçi çalışıyor. POB’da çalışan hangi işçiyle konuşsak çalıştığı fabrikanın kapanmak üzere olduğunu ve kısa çalışma ödeneği ya da ücretsiz izin sayesinde ayakta kaldığını anlatıyor. Ancak “arsız güçlü olursa, suçsuz suçlu olur” sözünde de olduğu gibi, krizi yaratanlar, hem devletin çıkardığı yasalar sayesinde hem de yasaların da ötesine geçerek sömürü çarklarını daha da acımasızca döndürüyorlar. Pek çok haddehane patronu ücretsiz izne ayırdığı ve kısa çalışma ödeneği ödenen işçileri, POB yönetiminin ve ilgili bakanlıkların göz yummasıyla gizlice gece vardiyasına çağırmakta ve ücretsiz olarak çalıştırmaktadır. “Aynı gemideyiz” yalanlarının en yüzsüzce örneklerinden birini sergileyen POB patronları “malûm bu süreç olmasaydı fabrika kapanmış ve hepiniz işsiz kalmıştınız. Şimdi kısa çalışma ödeneği alıyorken aza kanaat edip fabrikamızı bu zor durumdan kurtaralım” diyerek işçileri zorla ve hukuksuz bir şekilde işe koşmaktadır.

Peki, bu nasıl mümkün oluyor? Akraba veya parti referansıyla işe alınan, en temel haklarda bile bir araya gelemeyen, sendikasız ve güvencesiz bir şekilde çalışan binlerce işçi bu sömürü düzenine ses çıkaramıyor. Ama şimdilik.

Bu böyle sürer mi? Elbette hayır! Tüm dünyada adaletsizliğe ve hak gasplarına karşı ayağa kalkan işçi sınıfı bu düzenin böyle devam etmeyeceğini er ya da geç gösterecektir. POB işçilerinden duyulan iç sesler de bu arayışın somut ifadesidir.

Örgütlüysek Her Şeyiz, Örgütsüzsek Hiçbir Şey!