Merhaba işçi kardeşlerimiz. Bizler İstanbul Avrupa yakasından emekçi kadınlar olarak gazetemizin, İşçi Dayanışması’nın 150. sayısını kutlamak için yazıyoruz sizlere. Aramızda 12 yıldır kesintisiz bir şekilde gazetemizi okuyanımız da var, ilk kez 149. sayı ile tanışan da. Öğrenci kadınlar, hastanelerde, fabrikalarda, ofislerde çalışan UİD-DER’li kadınlar olarak 2008’de yayın hayatına başlayan gazetemizin 150. sayısını kıvançla, neşeyle kutluyoruz. Çünkü bu yalan dolu dünyada gerçekleri inatla anlatıyor, işçi sınıfının perspektifini bizlere kazandırarak mücadelemizde yolumuza ışık tutuyor. Tüm işçilerin olduğu gibi emekçi kadınların da kürsüsü olan bültenimiz, sesimize güç katıyor.

Olup bitenlere sadece seyirci olmamızı isteyen, bizlere hiçbir söz hakkı tanımayan egemenlere ve onların medyasına inat bizler tüm sorunlarımızı ve birlikte çözüm yolunu gazetemizde okuyor, yazıyor ve öğreniyoruz. Bizleri adam yerine koymayanlara rağmen ne kadar yetenekli, üreten bir sınıfın üyeleri olduğumuzu görüyoruz. Bazen çevremizde bülteni verdiğimiz arkadaşlar “bu hikâyeden bu sonuç, bu yazı nasıl çıktı”, “hiç böyle düşünmemiştim” gibi ifadelerle şaşkınlıklarını gösteriyorlar. “Bunu işçiler mi yazıyor gerçekten?” gibi sorularla potansiyelimizi ve yapabileceklerimizi unutan arkadaşlarla da karşılaşıyoruz. Tam da bu duvarları yıkıyor gazetemiz. Biz işçilere, kendimiz için emek harcadığımızda neler yapabildiğimizin bir kanıtını sunuyor.

Aynı tasaları ve aynı umutları taşıyan emekçi kadınlar olarak hem UİD-DER’li olmaktan hem de gazetemize sahip olmaktan dolayı kendimizi çok şanslı hissediyoruz. Yılların deneyimiyle birlikte, bültenimiz hem daha olgun hem de ilk günkü gibi umut dolu! İşçi sınıfının çıkarlarını, gerçeklerini ve mücadelesini anlatan, her geçen gün daha da büyüyen gazetemizin daha nice umut ve mücadele dolu sayıları olsun! Yaşasın İşçi Dayanışması!