Her ay onlarca işçinin hayatını kaybetmesine neden olan iş cinayetleri, geride bıraktığımız Kasım ayında en az 294 işçinin canını aldı. Bu yılın ilk 11 ayında iş cinayetlerinde hayatını kaybeden işçi kardeşlerimizin sayısı en az 2032’ye ulaştı. Daha önceki aylarda da zaten iş güvenliği önlemlerinin alınmaması, gerekli denetimlerin yapılmaması, patronlara caydırıcı cezaların verilmemesi gibi nedenlerle her ay 100 ila 150 arasında işçi hayatını kaybediyordu. Ancak Covid-19 salgınının başladığının resmi olarak ilan edildiği Mart ayından bu yana, salgının yaygınlaşmasını önlemek için de ciddi önlemler alınmadı, alınmıyor. Sermaye sınıfı fıtratına uygun bir şekilde işçileri salgınla ve salgının yol açtığı sorunlarla baş başa bıraktı.
Covid-19 hastalığının bir işçi sınıfı hastalığına dönüşmesiyle “virüs ayrım yapmıyor” söylemlerinin temelsizliği açığa çıktı. Virüs, çalışma koşulları iyileştirilmeyen, sağlıklı beslenemeyen ve bu nedenlerle bağışıklık sistemi zayıflayan emekçiler arasında daha hızlı yayıldı ve etkili oldu. Kısmi çalışma ve ücretsiz izine mahkûm edilen işçiler ciddi bir gelir kaybına uğradı. Çoğu fabrikada yemekhaneler kapatıldı veya yemek çeşitleri ve miktarı sınırlandırıldı. Bu durumdaki işçilerin yaşamlarına sağlıklı devam edebilmesi, salgından etkilenmemesi düşünülebilir mi? Salgınla mücadeleyi maske, mesafe ve hijyene bağlayarak sorumluluğu işçilerin sırtına yıkan, gerçek önlemler almayarak işçileri salgın karşısında savunmasız bırakan siyasi iktidar ve sermaye sınıfı, ölümlerin daha da artmasına neden oldu. Çok açık ki işçileri virüs değil kapitalizm öldürmüştür.
İşçi Sağlığı ve İş Güvenliği Meclisi’nin Kasım ayına ait iş cinayetleri raporu, salgının işçiler arasında ne denli yaygınlaştığını açıkça ortaya koyuyor. İşçilerin çalışma ve yaşam koşulları düzeltilmediği, işçiler virüs karşısında savunmasız bırakıldığı için hastalanıp hayatını kaybedenlerin sayısında bir artış meydana geldi. İSİG Meclisi raporuna göre Kasım ayında gerçekleşmiş tüm iş cinayetleri içinde Covid-19 nedeniyle hayatını kaybedenlerin oranı yüzde 54’e ulaşmış durumda.
İSİG Meclisinin iş cinayetleri raporunda yer alan diğer detaylar şöyle:
- 2020 yılının ilk on bir ayında iş cinayetlerinde en az 2032 işçi arkadaşımızı kaybettik.
- 294 emekçinin 248’i ücretli (işçi ve memur), 46’sı kendi nam ve hesabına çalışanlardan (çiftçi ve esnaf) oluşuyor.
- Ölenlerin 21’i kadın işçi, 273’ü erkek işçi. Kadın işçi cinayetleri tarım, ticaret/büro, metal, sağlık, konaklama ve belediye işkollarında gerçekleşti.
- Üç çocuk işçi can verdi. Çocuk işçi cinayetleri tarım, kimya ve konaklama işkolunda gerçekleşti.
- 51 yaş ve üstünde ise çalışırken ölen 141 emekçi bulunuyor: Çiftçi ve esnaflar ile tarım, gıda, maden, tekstil, ağaç, iletişim, ticaret/büro/eğitim, metal, inşaat, taşımacılık, gemi/tersane, sağlık, güvenlik ve belediye işçileri.
- 4 göçmen/mülteci işçi hayatını kaybetti: 2’si Suriyeli, 1’i Özbekistanlı, 1’i Ukraynalı.
- Ölen işçilerin 23’ü sendikalı. Sendikalı işçiler iletişim, eğitim, metal, sağlık, güvenlik ve belediye işkollarında çalışıyordu.
- Ölümler en çok sağlık, ticaret/büro/eğitim, tarım, inşaat, belediye, taşımacılık, metal, güvenlik, enerji, gıda, tersane ve konaklama işkollarında gerçekleşti.
- Covid-19 nedenli ölümler sırasıyla sağlık, ticaret/büro/eğitim, belediye, metal, güvenlik, tarım, tekstil, iletişim, taşımacılık, gıda, basın ve enerji işkollarında meydana geldi.
- 14 yaş ve altı yaş grubunda 1 işçi, 15-17 yaş grubunda 2 işçi, 18-27 yaş grubunda 25 işçi, 28-50 yaş grubunda 112 işçi, 51-64 yaş grubunda 112 işçi, 65 yaş ve üstü yaş grubunda 29 işçi, yaşını bilmediğimiz/öğrenemediğimiz 13 işçi yaşamını yitirdi.