Tuhaf zamanlardan geçiyoruz çocuk, tuhaf zamanlardan…
Her şey karmaşık ve kaos halinde
İnsanlık kendini arıyor bu karanlık günlerde
Umut kaybolmuş gibi görünse de
Homurtular yükseliyor derinliklerde
Sesler yükseldikçe korkuları artıyor birilerinin
Nasıl sel aniden bastırıp yıkıp geçiyorsa her şeyi
Öyle yıkıp geçeceğiz zulmün duvarlarını…

Tuhaf zamanlardan geçiyoruz çocuk, tuhaf zamanlardan
Karanlığın tam ortasından aydınlığa açılan kapının önündeyiz
Yağmurlar, kasırgalar, fırtınalar esiyor
Ama tomurcuklar filizlenmek için sabırsızlanıyor

Tuhaf zamanlardan geçiyoruz çocuk, tuhaf zamanlardan
Cellâtların elleri boğazımızı sıkarken ayaklarının altından toprak kayıyor
Umut korkunun karanlığını yırtarak büyüyor
İnsanlığın kızıl şafağı gittikçe beliriyor.