Tezgâh başında,

Kumaş dokur

Demire can verir

Hünerli ellerimiz.

Issız çöllerde kum,

Dağ başında sahipsiz bir gölge değiliz.

Çarkı bozuk bu düzende,

Aynı servise biner

Aynı servisten ineriz.

Koşturuluyoruz saat dönencelerinde

Ev-İş, iş ev.

Üretiriz.

Yabancılaşır bize ürettiklerimiz

İşte, budur bizim ücretli köleliğimiz.

İşçi kardeşim,

Bir sor kendine hele,

Senin için yaşam nerede başlar?

Nerede biter?

Hadi tut,

Yanı başında, işte ellerimiz

Her daim kış değildir

Mevsim bahara da döner.

Birleşirsek

Mücadele edersek eğer,

Bizim de günümüz gelir.

Issız çöllerde kum,

Dağ başında sahipsiz bir gölge değiliz.

Sınıf bilinçli, örgütlü işçileriz biz…