Birleşik Metal-İş sendikasında örgütlü olan Klinger fabrikası da diğer metal fabrikalarında olduğu gibi sözleşme sürecinden geçiyor. 40 yıldır Yakacık’ta faaliyette bulunan Klinger fabrikasında, işçiler, 1978’lerde yükselen sınıf mücadelesinin sonucunda sendikalaşmış ve bugüne kadar da örgütlülüklerinden gelen güçle her toplu sözleşme döneminde patrona taleplerini kabul ettirmişlerdi. Fakat 1,5 yıl önce el değiştiren fabrikanın yeni patronu, bu sözleşme sürecinde işçilerin taleplerini kabul etmek bir yana sendikal örgütlülüğü tasfiye etmeye uğraşıyor.

Krizi fırsat bilen patron ilkin 11 Kasımda 8 işçiyi işten atarak saldırı düğmesine bastı ve ardından da buna tepki veren işçileri 14 Kasımda fabrikaya almadı. 17 Kasımda ise, işten atılan arkadaşlarına desteği örgütleyen işyeri temsilcilerini, sendikalar yasasının 25/3. maddesini kendisine dayanak gösterip işten çıkardı. Patronun oyunu burada da kalmayıp, atılan 8 işçiyi %1,5 faizli 20 aylık senetlerle kandırarak tazminat haklarını kuşa çevirdi. Bu oyunlara gelmeyeceklerini vurgulayan işyeri temsilcilerinin cevabı ise önlüklerini giyerek fabrika kapısında direniş başlatmak oldu.

Biz sendikalı, sendikasız işçiler için örgütlü güçten geriye kayış her geçen gün patronların elini daha da güçlendiriyor. Patronlar sınıfına verilen en küçük tavizler arkası kesilmeyen hak gasplarına, düşen maaşlara ve iş garantimizin yok olmasına neden oluyor.  Kriz fırsatçılığı yapan patronlara karşı verilecek en doğru yanıt inadına sendika, inadına örgütlülük ve inadına mücadele olmalıdır. Örgütlü gücümüzü pekiştirmekten, mücadele ivmesini yükseltmekten ve sınıf mücadelesine daha bir hırsla sarılmaktan başka bir kurtuluşumuz yok.