Merhaba dostlar. Bizler petrokimya işçisi kadınlarız. Duygularımızı bir mektupla anlatmak istedik. UİD-DER’in yayın akışını heyecan ve coşku ile takip ettik. 15-16 Haziran direnişinin yıl dönümünde kurulup bu günlere gelen ve on beşinci mücadele yılını kutlayan UİD-DER’e olan güvenimiz ve hayranlığımız bir kere daha arttı. Kuruluşunda nasıl bir emek ve inancın olduğunu, İşçi Öz-eğitim Gruplarındaki ağabeylerimiz, ablalarımız çok güzel ifadelerle bizlere anlattılar ve hissettirdiler. Derneğimizin ayaklarının kaygan zeminde olmadığını, yere sağlam bastığını, mücadelesinin işçi sınıfının saflarında güçleneceğini beynimize öyle bir kazıdık ki asla çıkmayacak. Bunda emeği geçen eski kuşak abilerimize, ablalarımıza teşekkürü bir borç biliyoruz. Ne olduğumuzu, kim olduğumuzu bilmeden bu çürümüş düzenin içinde oradan oraya savrulan işçilerdik. Sonra UİD-DER’li bir işçiyle tanışmakla başladı hepimizdeki değişim ve dönüşüm. Önce UİD-DER’le nereye ait olduğumuzu öğrendik, sınıfımızın varlığından haberdar değildik, öğrendik. Sınıf dayanışması nedir nasıl var edilir, nasıl insan kalınır, bunları mücadele örgütümüz sayesinde öğrendik.

Haklarımızı aramayı, arayana destek olmayı, emekçi kadın olarak toplumdaki yerimizi, yapmamız gerekenleri hepsini bu okulda öğrendik. Hayatımıza ona göre şekil verip ona göre duruş sergilemeyi bizlere mücadele örgütümüz öğretti. Şimdi ayakları yere sağlam basan, ne yaptığını, ne konuştuğunu bilen haksızlıklar karşısında susmayan birer emekçi kadına dönüştük. Her birimizin farklı özellikleri var ama hepimiz insanlaştık. “İşçi sınıfı öldü” diyenlere inat büyüyor ve gelişiyoruz. Bu köhnemiş düzenden bir kurtuluş olacaksa o da işçi sınıfı sayesinde olacak, bunun bilincine vardık ve yürüdüğümüz bu yolda her birimiz yanımıza yeni bir dost eli katmak için çalışıyoruz. Bizleri bir çatı altıda toplayıp toplum içinde var olmayı öğreten UİD-DER’e teşekkür ediyor, nice yaşların olsun diyoruz. Biz bu yolda yürümeye devem edeceğiz tüm dostlarımızla. Emekçi kadınlar olarak yaşasın UİD-DER, yaşasın sınıf dayanışması, emekçi kadınlar bir adım öne diyerek sözlerimize son veriyoruz.