
1 Temmuzdan itibaren geçerli olmak üzere elektriğe yüzde 15 oranında zam geldi. Böylece yılbaşından bu yana elektrik yüzde 22 zamlandı. Doğalgaz ise zaten her ay yüzde 1 oranında zamlanıyordu. Bu zam yetmemiş olacak ki doğalgaza yüzde 12 oranında bir zam daha yapıldı. Siyasi iktidar ve sermaye sınıfı milyonlarca emekçiyi tamamen nefessiz bırakmaya kararlı görünüyor. Salgın döneminde artan işsizlik, hayat pahalılığı, ücretsiz izin ve kısa çalışma dayatmasıyla yaşanan gelir kaybı zaten emekçileri nefessiz bırakmış, belini iyice bükmüştü. 30 Haziran itibariyle sona eren işten çıkarma yasağının ardından daha ne kadar işçinin işsiz kalacağı ise belli değil. Koşullar ortadayken aklımızla dalga geçercesine her şey mükemmelmiş gibi sözler söyleniyor, sonra da elektrik ve doğalgaza pervasızca zam üstüne zam yapılıyor.
O kadar sık zam yapılır oldu ki artık takip edemez olduk. Ama her ay gelen fahiş faturaların cebimizi yakmasından anlıyoruz zaten durumun vahametini. Yine de rakamlarla söylemek gerekirse; 2018 başından 2021 Temmuz ayına kadar elektriğe yüzde 122 zam geldi. Yılbaşından bu yana doğalgaza gelen zam ise yüzde 19’u buldu. Öyle bir hale geldik ki, artık fırında bir yemek yapmaya dahi korkar olduk. Kış boyunca ısınabilmek için battaniye altında oturduk. Bizim yaptığımız tasarruf olmaktan çıktı, çünkü ihtiyacımız kadar değil ihtiyacımızın çok altında tüketiyoruz. Sadece elektrik ya da doğalgaz için değil, her şey de bu böyle… Mutfağımıza giren gıdadan üstümüze aldığımız giysiye kadar her şeyde tasarrufu aşan bir kısıtlamaya gidiyoruz.
Daha Haziran başında İçişleri Bakanı Süleyman Soylu “Görecekseniz Temmuz ayından itibaren ülkemin ekonomisi öyle bir atağa kalkacak, öyle bir sıçrayacak ve büyüyecek ki etrafımızdaki Almanya’sı, Fransa’sı, İngiltere’si, İtalya’sı ve hele o her şeye burnunu sokan ABD’si de çatlayacak, patlayacak” demişti. Bir ay gibi kısa bir sürede bir ülkenin ekonomisinde “büyüme, sıçrama, atağa kalkma” gibi kelimelerle ifade edilecek kadar bir değişimin nasıl mümkün olabileceği sorusunu bir kenara koyalım. Soylu’nun başka ülkelerin “çatlayacağı, patlayacağı” gibi ancak sokak ağzı olarak adlandırılabilecek sözler sarf etmiş olmasını da bir kenara koyalım. Rejimin lağım borusunun patlayıp tüm pisliklerin etrafa saçıldığı, milyonlarca insanın işsizlik ve yoksulluğun girdabına sürüklendiği koşullarda bu sözleri sarf etme rahatlığı, aymazlığı nereden geliyor peki? Hele bir de alay edercesine “alın size sıçrama” der gibi Temmuz ayına zamlarla giriş yapmak nedir?
Valla biz bu durumda bir tek sıçrama görüyoruz: O da yüzsüzlük, arsızlık, yalancılık, işçi-emekçi düşmanlığında yaptığınız sıçrama!