Almanya’nın batısı ve Almanya’ya komşu ülkeler Belçika ve Hollanda’da yıkıcı bir sel yaşandı. 14 Temmuzdan itibaren sağanak yağışın etkisiyle özellikle Almanya’da nehir kıyısına yakın birçok kasaba sular altında kaldı. Almanya’nın Rheinland-Pfalz eyaletinin Ahrweiler bölgesinde ve Kuzey Ren-Vestfalya eyaletinde etkili olan, ölü sayısının 170’e yaklaştığı, yüzlerce kişiden haber alınamayan selde, ölü sayısının giderek artacağı tahmin ediliyor. Belçika’da ise en az 23 insanın yaşamını yitirdiği açıklandı. Çok daha fazla insan yaralanırken, binlerce insansa kayıp…

Yaşanan felakette evini kaybeden emekçilerin sayısı ise çok daha fazla. Evsiz kalan binlerce insan derme çatma sığınıklara ve spor salonlarına yerleştirildi. İlçelerde yaşayan ve geçimini çiftçilikle, bağcılıkla sağlayan emekçilerin geçim kaynakları tahrip oldu. Bazı bölgelerde binaların yarısından fazlasının ve birçok köprünün yıkıldığı kayıtlara geçti.

Almanya Başbakanı Merkel gittiği ABD’de Başkan Joe Biden ile Beyaz Saray’da yaptığı basın toplantısında, hayatını kaybeden insanların aileleri ile empati kurduğunu belirtti. Fakat “empati” kurduğunu söyleyen hükümet temsilcileri bunu somut olarak gösterebilecekleri önlemler almaktan kaçınıyorlar. İklim zirveleriyle oyalanıyorlar. Bu yaşananlara “doğal afet” diyerek sorumluluklarını örtmek, suçu doğaya yıkmak istiyorlar.

Ancak bu afetler doğayı acımasızca tahrip eden kapitalist sömürü düzeninin bir sonucudur. Bu düzen hem doğanın hem de insanlığın geleceğini tehdit ediyor. Geçmişten bugüne gerçekleşen iklim zirvelerinde, çeşitli anlaşmalarda iklim krizine karşı somut adımlar atılmamış, verilen sözler kâğıt üstünde kalmıştır. Çok sayıda “iklim paketleri” açıklanmış ancak somut hiçbir adım atılmamıştır. Küresel ısınma ve iklim değişikliği kapitalizmin ürünüdür. Yüzlerce canı alan, binlercesini evsiz bırakan sel değil kapitalizm felaketidir! Bu sistem örgütlü işçi sınıfının mücadelesiyle yıkılmadıkça ne doğa ne de insan rahat bir nefes alabilir.