İlk kitapların yakıldığı gün
karanlıklar sardı dünyayı
Bilimden soyutlayıp insanlığı
yaşatmak istediler karanlığı
Kullandılar dini, ırkı
Değişmedi kötülerin tutumları
Durmadılar,
Bıkmadılar,
Hep kötülük için çabaladılar,
Zifiri karanlığa bürümek istediler dünyayı.

Ama göremediler
Söndüremediklerini Prometheus’un ateşini…
Karanlık kasvetle yoğururken dünyayı
Aydınlık adımların sesi duyuluyordu, gürleşip büyüyerek.
Ellerde meşale,
Dolanıp durdu dünyayı
Spartaküs’ün başlattığı isyan,
Şeyh Bedrettin’in başkaldırısı,
Makine çağının kurtuluş çığlığı sosyalizm…
Ve ozanların dilinde özgürlük şarkıları…
Mücadele ateşi sardı tüm dünyayı

Kötülük sevilecek bir şey değildi
Aydınlıklar yerine
Karanlıklar varken,
Kötülüklerin son bulacağı
Yeni bir dünya kurma hayali vardı
Her şey bitti diyenlere
Karanlıkları büyütenlere inat
Daha bitmedi dediler
Daha bitmedi!
Aydınlığı arayışımız
Yarınlara inancımız
Daha bitmedi umutlarımız
Er ya da geç yeryüzüne serpilecek tohumlarımız
Bereketli yağmurlarla filizlenecek
Prometheus’un yaktığı ateş büyüyecek
O ateş işçi sınıfının bağrında
O ateş yeryüzü mücadelesinin doruklarında
O ateş özgürlük ve yarınların kavgasında yanacak!
Emek var oldukça
İşçi sınıfı var oldukça
Mücadele var oldukça
Prometheus’un ateşi yanacak da yanacak
O ateş sönmeyecek!