Her dakika, her saat, her gün, her yıl, kısacası bütün bir ömrümüz boyunca burjuvaziye hizmet ediyoruz. Ama niye?

Gerçekten biz işçiler bu yaşamın böyle olmasını veya böyle devam etmesini kendimiz mi istedik? Sadece bir avuç sermayedar zengin olsun diye bize bu yaşam dayatılıyor. Biz de buna sesimizi çıkarmadan yaşamaya devam ediyoruz. Her gün işçiler açlıktan, yoksulluktan, iş kazalarından ve haksız savaşlardan dolayı yaşamlarını yitiriyorlar. Ne için ölüyor ki milyonlarca insan? Sadece bir avuç sermayedar daha çok kâr etsin diye. Biz işçilerin bunun böyle devam etmemesi gerektiğinin farkına varması gerekiyor.

Bu dünyadaki her şeyi biz üretiyoruz patronlar değil! Patronlara hizmet etmek, onlar için yaşamlarımızı yitirmek zorunda değiliz. Biz işçiler kendi sınıfımız için çalışmak zorundayız. Biz ne zaman ki kendi içimizde dayanışmayı güçlendirirsek işte o zaman patronların kafasına vurup bu sömürü düzenini yıkabiliriz.