Biz UİD-DER’li işçiler olarak Kasım sonunda Ankara’da ve Gebze’de yapılan mitinge katıldık. Ben Gebze’de olan mitinge katıldım. Ankara’ya katılamamamın nedeni ise, vardiyalı bir işyerinde çalışmam ve bu yerde esir olmamdır. Katılımın iyi olduğu mitinge bizim fabrikadan yoğun olarak katılamadık. Sebebi ise patronun bize bayramda vermiş olduğu 9 günlük tatilin 3 gününü telafi çalışması olarak Pazar günlerimizden kesecek olmasıydı.

Miting beklediğim gibi coşku içinde geçti. Kortejler düzgün, sloganlar hep bir ağızdan atılıyordu. İşçiler yapılan haksızlıklara karşı sloganlarını haykırıyordu: “Kurtuluş Yok Tek Başına, Ya Hep Beraber Ya Hiçbirimiz!” Evet, işçiler bu sloganı atarken şunu biliyorlardı; kurtuluşumuzun yolu bireysellikten değil, birlikte olmamızdan geçiyor.

Alanda sesimizi UİD-DER’le beraber haykırmak, UİD-DER’in o sıcak ortamında olmak, gece vardiyasından çıkmaya da, uykusuzluğa da, her şeye de değerdi doğrusu. Ben bir fabrika işçisi olarak, işçileri UİD-DER çatısı altında örgütlenmeye davet ediyorum. Yapılan haksızlıklar karşısında ne yapılacağını, neler başarabileceğimizi gerçekten biz buralarda görüyoruz.

Yaşasın İşçi Dayanışması!

Yaşasın Örgütlü Mücadelemiz!