İnsanlar tarihler boyunca iyiye, güzele, umuda dair sözler edegelmiştir. Umuda ve mücadeleye dair gün yüzü görmemiş sözler duyarız bazen yanımızdaki sınıf kardeşlerimizden. Bu sözleri duyduğumuzda bir an durup düşünürüz. Sanki yüzyıl düşünüldükten sonra dile getirilmiş olduklarını düşünmekten kendimizi alamayız. Bu duyduğumuz sözleri, söyleyenlerin gözlerindeki ışığı, o an orada olmayan sınıf kardeşlerimize de ulaştırmalıyız. 

Yeni yılı UİD-DER’li mücadele kardeşlerimle birlikte karşılamak için İzmir’den İstanbul’a geldim. Büyük ailem UİD-DER’de kadın, erkek, genç, yaşlı ve ailemizin çocuklarıyla bir araya geldik. Uzaktan gelen bir tek bendim. Uzun denecek bir süredir çoğunu göremediğim için hepsinin gözlerine tek tek baktım. Hep birlikte mücadele şarkılarımızı söyledik. Gençlerimizin okuduğu şiirleri dinledik. 

Ardı sıra sohbet ettik. Gençlerimiz sanki mücadele içerisinde eski zamanlardan, sınıfımızın geçmişinden çıkıp gelmiş denli önemli sözler ettiler. UİD-DER’in kendilerine neler kattığını öyle sözlerle ifade ettiler ki sanki yaşlanmış da yeniden gençleşmiş gibilerdi. Mücadele arkadaşlarımın dilinden dökülenlerin her biri ayrı bir yazı konusu olmayı hak ediyor. Genç bir kadın işçi, bir anne, eşi ve sevimli kızlarıyla birlikte aramızdaydılar. Bu genç mücadeleci kadın arkadaşımızın ifadelerini anlatacağım sizlere. “Marketin önünden geçiyordum. Yaşlı bir kadın bir kasa çürümüş domatesin içinden sağlam kalmış domatesleri seçmeye çalışıyordu. Dikkat ettim. Kasadaki bir sürü domatesten 10 tane sağlam domatesi seçip poşetine koydu. O an düşündüm ki içinde bulunduğumuz düzen de toplumu çürütüyor ve UİD-DER de bizi o çürüyen toplumun içinden çıkartıp çürümekten kurtardı. UİD-DER’li örgütlü bir kadın olarak ne kadar şanslı olduğumu düşündüm” dediğinde ne kadar mutlu olduğu gözlerinden okunuyordu. Sözlerinin devamında rejimin yarattığı boğucu karanlıktan dolayı etrafındaki insanların umutsuz olduklarını gördüğünde deneyimli bir abimizin “her şey karşıtıyla var olur, merak etme ilelebet sürmez” sözlerini aktardı.

İçinde bulunduğumuz toz duman zifiri karanlık ortamda tek başımıza ne büyük resmin tamamını görebilir ne de sorunların altından kalkabiliriz. İşçi sınıfı örgütlü olduğunda neler başardığını tarihimizden biliyoruz. İçinden geçtiğimiz dönem zifiri karanlık olsa da tarihsel iyimserliğimizi her an dipdiri tutabiliyoruz. Bize bu tarihsel iyimserliği veren şey biraz da bu genç kardeşlerimizin azmi, cesareti ve bayrağı bizden devralmış olmasıdır. Birileri bu çarkı bozuk ve çürümüş, kokuşmuş düzenin içinden bizleri seçti ve örgütlü mücadeleye katarak kurtardı. Bizler de borcumuzu ödemek için sınıf kardeşlerimizi bu çürümüş, kokuşmuş düzenden kurtararak mücadeleye kazandırmalıyız.