Ben Şemak Otomotiv’den işten çıkartılan bir işçiyim. Bayram öncesinde fabrikadan 19 işçi işten atıldı. İşten çıkartılmaların sebebinin ise, dünyada yaşanan ve Türkiye’yi de saran ekonomik kriz olduğu söyleniyordu. Şirketin ayakta kalabilmesi için daralmaya gitmek zorunda kalındığı savunuluyordu.
Bizleri beşer kişilik gruplar halinde bir hafta içerisinde çıkarttılar. Fabrika içerisinde örgütsüz olmamızdan kaynaklı olarak, işten atılmalara herhangi bir tepki verilmedi. Zaten fabrikada yetki sahibi olan Türk Metal sendikasından da çıkışlar için onay alınmıştı. Sendika temsilcileri bizlere işverenin sunduğu mazeretlerin aynısını aktardı. İlk beş kişi çıkarıldığında ertesi günlerde de çıkışların devam edeceği açıklandı. İçeride örgütsüz olan bizler sıra acaba hangimize gelecek diye kurbanlık koyunlar gibi birbirimize bakmaktan başka bir şey yapmadık.
Şemak Otomotiv geçen sene %30-40 arası büyüme kaydetmişti. Biz işçiler ise geçen seneki bu büyüme karşısında ikinci altı ayda sadece %1,67 oranında zam aldık. Patron bütün kârı cebine indirip sermayesine sermaye katarken bizlere sefalet ücretini dayattı. Bugün ise “işler kötüye gidiyor, sizinle işimiz kalmadı” diyerek kapının önüne koyuyorlar.
İşten çıkartılanlar, patron ve sendikanın dayattığı çalışma, ücret ve sağlık koşullarına karşı tepki gösterenlerdi. Baş temsilci ile konuşup neden çıkışlara onay verildiğini sorduğumuzda bizlere krizi bahane gösterdi. Daha sonra temsilciyi biraz daha zorlayınca “siz fabrika içerisinde işçilere kendi ideolojinizi yayıyorsunuz, onun için çıkarıldınız” diye patronlar ve işbirlikçi Türk-Metal sendikasının nasıl da ortak davrandığını gösteren bir açıklama yaptı. Yani bizler güya “kriz” bahanesi ile işten atıldık. Temsilcinin ağzından kaçırdığı diğer bir şey ise bayramdan sonra da işten atılmaların devam edeceği idi.
Şemak Otomotiv’de işten çıkarmalar devam edecek. Gebze’nin tüm bölgelerinde işten atılmalar hızla devam ediyor. İşsizlik maaşına başvuranların sayısı her geçen gün artıyor. İşsizlik kırbacı sırtımızda şaklamaya devam ediyor. Bu krizin sorumlusu biz değilken bütün faturayı bizlere ödettiriyorlar. Bizler bu faturayı faizi ile patronlar sınıfına ödeteceğiz. Bunu ancak örgütlü işçi sınıfı başarabilir. Bunun için işçi sınıfının örgütlü mücadelesine katılmalıyız.