Yıllar önce 1 Mayıs meydanında işçi babasının omuzundaki çocuk çoktan kendisi baba olmuştur. Şimdilerde çocuklarıyla 1 Mayıslara katılıyordur. O çocuk herkesin sessiz kaldığı anlarda “yaşasın gevrek, yaşasın boyoz, yaşasın yumurta” sloganı atıyordu. Babasının omzu üzerinde olduğu için etrafındaki işçiler olarak dönüp bakmış, onu alkışlamıştık.

Şimdilerde kapitalist sistem, tarihinde eşi benzeri olmayan bir kriz içinde. İşçi çocukları yiyecek ekmeği zor buluyor. Öyle bir-iki işçi çocuğu değil. Sayısız işçi ve emekçinin ilkokul çağındaki çocukları krizi konuşuyorlar. Bir işçi çocuğu, minik ellerinde “kantin zamlarına hayır” diye yazdığı dövizle anne ve babasıyla birlikte krize karşı yapılan eylemlere katılıyor.

İşçi sınıfının kapitalizme karşı mücadelesi açlığın, yokluğun ve yoksulluğun ortadan kalkması mücadelesidir. 1 Mayıs işçi sınıfının sömürüye karşı mücadelesinin simgesidir. Çocuklarımıza sömürüsüz bir dünyayı miras bırakmak için haydi 1 Mayıs’a!

“Biz çocuklarımıza onurlu bir gelecek bırakacağız, ya siz?” demek için 1 Mayıs meydanlarında buluşalım.