Endonezya’da başkent Cakarta’da ve büyük şehirlerde öğrenciler ve işçi sendikaları meydanlara çıkarak hükümeti protesto ediyorlar. Ülkede ekonomik kriz derinleşiyor, eşitsizlik, yoksulluk, siyasi sorunlar büyüyor. Hâl böyleyken 2014’ten bu yana iktidarda olan Joko Widodo hükümeti başkanlık seçimlerini erteleyeceği yönündeki iddialar öğrencilerin ve işçilerin sabrını taşırdı. 11 Nisanda çoğunluğu gençlerden oluşan bir protesto gösterisi gerçekleşti. Ardından 21 Nisanda başkent Cakarta’da işçiler, öğrenci gençler, çiftçiler ve kadınlar daha kitlesel bir katılımla meydanlara çıktılar. Temsilciler Meclisi binası önünde toplanarak taleplerini haykırdılar. Gıda ve enerji fiyatlarındaki artışın durdurulmasını, iş kanunundaki tartışmalı maddelerin işçiler, emekçiler lehine düzeltilmesini, hükümetin politikalarına karşı çıkanlara, muhaliflere yönelik baskılara derhal son verilmesini istediler.
1998’de Endonezya’yı sarsan grevler ve kitlesel protestolar sonucunda Suharto diktatörlüğü devrilmiş, işçi ve emekçiler lehine yasal değişiklikler hayata geçirilmek zorunda kalınmıştı. Bir yıl sonra kabul edilen anayasaya göre ise başkanlık iki dönemle sınırlı tutulmuştu. Kısaca Jokowi adıyla anılan Başkan Joko Widodo’nun, 2024’te yapılması beklenen seçimleri erteleme ve 2 dönemlik iktidar süresini uzatma isteği, işçi ve emekçiler tarafından öfkeyle ve kitlesel protestolarla karşılanıyor. Jokowi hükümetinin iktidarı boyunca demokrasiye ve işçi haklarına yönelik saldırılarına sessiz kalmayan ve sıklıkla meydanlara çıkan Endonezyalı öğrenciler, kadınlar, sendikalı-sendikasız işçiler bu kez de hem seçimlerin ertelenmesine hem de artan hayat pahalılığına karşı sokaklara çıktılar. Ekonomik ve siyasi taleplerini haykıran kitleler “Hükümet taleplerimizi dinlemezse savaşmaya devam edeceğiz” diyerek protesto dalgasının büyüyerek devam edeceğine işaret ettiler.