Sri Lanka’da emekçiler Mart ayında gıda ve akaryakıta gelen yüksek zamlara, artan hayat pahalılığına, en temel ihtiyaç maddelerinin bulunamamasına duydukları öfkeyle isyan ederek sokaklara dökülmüştü. Devlet Başkanı Gotabaya Rajapaksa’nın istifasını isteyen emekçilerin tüm ülkeyi etkisi altına alan isyanı, Nisan ayı boyunca kitlesel eylemlerle sürmüş, işçi sınıfının uluslararası birlik, mücadele ve dayanışma günü olan 1 Mayıs’ta da devam etmişti. On binlerce emekçi hayatlarını cehenneme çeviren sömürücü egemenlere duydukları öfkeyle ve sıkılı yumruklarıyla kent meydanlarında bir araya gelmişti.
Büyüyen protestolar 6 Mayısta milyonlarca işçinin katıldığı genel grevle birleşti. Otobüs ve trenler çalışmadı, ofisler, fabrikalar boşaldı, işyerlerine siyah bayraklar asıldı. Sendikaların ve meslek örgütlerinin çağrısıyla gerçekleşen grevde, hem özel hem de kamu çalışanları işyerleri önünde gösteriler de dâhil çok sayıda protesto gösterisi düzenledi.
Devlet Başkanı Rajapaksa, milyonlarca emekçinin haklı isyanı karşısında bir kez daha geri adım atmayacağını, başkanlık koltuğundan vazgeçmeyeceğini açıkladı. Genel grevin hemen ardından ikinci kez OHAL ilan etti, orduya ve polise yargı denetimi olmaksızın tutuklama ve uzun süreler gözaltında tutma gibi geniş yetkiler tanıdı. “Kamu düzenini sağlamak” yalanına sığınmaya çalışan Rajapaksa’nın zorbalığı gücünün değil kapıldığı korkunun ifadesidir. Ancak baskı ve zorbalık işçi ve emekçileri korkutmaya yetmiyor. Yoksul halkın kararlılığı ve büyüyen eylemler sayesinde 9 Mayısta Devlet Başkanı Gotabaya Rajapaksa’nın kardeşi olan Başbakan Mahinda Rajapaksa istifa etti. Aynı gün Rajapaksa taraftarlarının saldırısına uğrayan ve eyleme katılan 7 arkadaşları öldürülen, yüzlercesi yaralanan öfkeli emekçiler, onları bu hale getiren siyasetçilerin evlerini ve başbakanın istifa ettiği halde boşaltmadığı başbakanlık konutunu yaktı. Rajapaksa yönetimi sokağa çıkma yasağını Çarşamba gününe kadar uzattı.
Ancak her ne pahasına olursa olsun iktidar koltuğundan vazgeçmek istemeyen, şiddeti ve baskıyı körükleyen Rajapaksa’ya karşı emekçilerin “Diktatör Gota, Defol!” şiarı yükselmeye devam ediyor. Açlığa, yoksulluğa, ilaçsız, elektriksiz bırakılmaya ve baskılara boyun eğmeyen emekçilerin mücadelesi sürüyor.