Dostlar şükür kavuşturana! İki yılın ardından tekrar 1 Mayıs’ta buluşmak mücadele azmimizi, umudumuzu tazeledi. Pandemiyle beraber yaratılan korku ikliminde insanlar iyice yalnızlaşmıştı ve yüreklerde karamsar bir hava hâkimdi. Fakat pandeminin ilk gününden beri bizler pandemi bahane edilip yaratılmak istenen karamsarlık atmosferine teslim olmamıştık, evlerimizi birbirimize açıp dayanışmamızı, mücadelemizi büyütmeye devam etmiştik. Böyle bir ortamda yaşadığımız coğrafyada da 1 Mayıs güya halk sağlığını koruma adına yasaklanmış, emekçiler evlere kapatılmak istenmişti. İnşaatlarda, atölyelerde, fabrikalarda çalışınca bir şey yok fakat mevzu işçi sınıfının taleplerini patronlar sınıfına haykırdığı bir gün olan 1 Mayıs’ta alanlara çıkmasına gelince sağlık önemseniyordu! Elbette biz işçi sınıfının sağlığı patronların ve onların sözcülerinin umurunda değildi ve olmayacak da! Bu sene artık meydanlar bizimdi.
Sabahın esen yelinde buluşmaya başlayıp, her yerden işçiler, gençler olarak kucaklaşmış, hasret gidermiş ve güne hazırlanmaya başlamıştık. Özlemlerimiz çoğalmıştı! UİD-DER olarak ilk saatlerden itibaren dikkat çekmeye başlamıştık bile! Başka yerlerden gelen mücadele arkadaşlarımızı toplanma alanında sloganlarımızla karşılamıştık. Birlikteliğimiz çoğaldıkça sesimiz çoğalıyordu, sesimiz çoğaldıkça coşkumuz katlanarak artıyordu. Kendi programımızı gerçekleştirirken, kapitalist sömürü düzenine karşı sloganlarımızı güçlü bir şekilde haykırırken örgütlü olmanın sevincini yaşıyorduk. Gönül isterdi ki hazırlanan alandaki kürsü programı bizim programımız gibi dolu dolu geçsin ve bir o kadar disiplinli olsun. Öyle olmadı fakat yine de bütün bir işçi sınıfı olarak bir araya gelmek bizim heyecanımızı, umudumuzu arttırıyordu!
Birlikte 1 Mayıs alanlarını doldurduk ve hep bir ağızdan haykırdık. İşsizliğe, savaşa, sömürüye, açlığa, yoksulluğa birlikte isyan ettik. Kapitalist sistemin efendileri bizi korkutmak, yıldırmak istiyor. Ama biz eğer örgütlüysek, bilinçliysek hiçbir kuvvet bizi yıkamaz. Bizler işçi ve emekçileriz. Bizler aynı sınıfın çocuklarıyız. Din, dil, ırk hiçbir şey bizi ayıramaz. Biz tek ses, tek yürek, tek bedeniz. Bizim derdimiz de, sorunumuz da aynı. Kurtarıcı aramayalım. Biz işçi ve emekçiler ancak biz kendimizi kurtarabiliriz. Bunu da ancak örgütlenirsek yapabiliriz. Çünkü biz örgütlüysek güçlüyüz örgütlüysek umutluyuz. 1 Mayıs da bu örgütlülüğün sembolüdür.
1 Mayıs alanlarındaydık, yine alanlardayız. Kimimiz birçok defa katıldık 1 Mayıs’a, kimimiz ilk defa. Eminiz ki her defasında bir çocuk heyecanı olur üzerimizde. Bir sevinç kaplar yüzümüzü. Bir de her 1 Mayıs’ta farklı bir şeyler öğreniriz. Aynı gün, aynı alan, aynı hava ve biraz daha artan duygu hali... İşçi atalarımızın verdiği mücadele sayesinde elde ettiğimiz bu günün anlamını unutmayalım, büyütelim! Selam olsun mücadele etmiş ve edecek olan dostlara. Devrimci aşkla sarılalım 1 Mayıs’ımıza!