Merhabalar dostlar. 3 yaşında bir kızım var, ellerinizden öper. Kızım diye demiyorum ama çok akıllıdır. Anlata anlata bitiremediğim minik UİD-DER’li... Elimizden geldikçe ihtiyacını karşılamaya çalışıyoruz. Ama bazen yetemiyoruz. Hayat o kadar pahalı ki, bazen “neden böyle bir dünyaya masum çocuklar geliyor” diyorum. Ama UİD-DER çatısı altında büyüyen çocuklarımız bu kahrolası kapitalist sistemi alt edecekler. Buna inandığım için biraz olsun nefes alıyorum.

Devasa sorunlarımızdan birisi de sağlık sorunları. Kapitalist sistemde yalnızca parası olan doğru düzgün sağlık hizmeti alıyor. Geçtiğimiz günlerde derneğimizin internet sitesinde hemşire bir arkadaşımızın yazdığı mektup [1] bebeklerin sağlığı için yaptırılması zorunlu olan ama devlet tarafından ödemesi yapılmayan aşılardan bahsediyordu. Okuduğumda 3 yıl öncesine döndüm. Bebekler belli aylarda aşı oluyorlar. Çok eskilerde bu aşılar zaten olmadığı için bebekler ölüyormuş. Şimdi bilim aşıyı bulmuş ama biz işçi ailelerinin parası olmadığı ve her ay sigorta primi yatırdığımız halde devlet de bu aşıları ödemediği için bebeklerimiz aşılara ulaşamıyor. Sağlık hizmeti almak mucizeye dönüştü zaten.

Annem anlatır hep; abim bebekken menenjit aşısı olamadığı için hastalanmış. Yaşamış ama hastalık beyinde bazı hasarlar bırakmış. Çok yakınımda böyle bir olay yaşanmışken yine de gerekli tüm aşıları yaptıramamak bizi çok üzüyor ve öfkelendiriyor. Hemşire arkadaşımızın mektupta anlattığı Rotavirüs aşısını biz de yaptıramadık. Bu aşıyı 3 doz şeklinde, eczaneden alıp yaptırıyorsun. Aile hekimimiz “çok pahalı bir şey değil, hemen aşağıda eczane var, alın gelin, yapalım. Yapılmayan çocuklar kanlı ve ateşli ishale yakalandığında atlatmaları zor oluyor” demişti. Anne olunca olaylara verilen tepkiler değişiyor, bir anda panik olabiliyorsunuz. Sanki çocuğunuz, doktorun bahsettiği kanlı ishale yakalanmış ve hastanelere düşmüş gibi gözünüzün önüne geliyor. Tabi apar topar eczaneye gittim. Fakat aşının fiyatını öğrenince afalladım ve çocuğumu alıp eve döndüm. Birilerinden borç alıp yaptırabilirdim belki. Daha sonraki aylarda menenjit aşısını öyle yaptırabildim mesela. Ama sorun o kadar can sıkıcı ki, insan içine düştüğü duruma öfkeleniyor ve aptal yerine konmak istemiyor. Söz konusu sağlık, hatta minik bir bebeğin sağlığı olduğu halde devlet bunu hiçbir şekilde karşılamıyor. Bakmıyor ailenin bunu karşılayacak durumu var mı diye. Bebeklere yapılan tüm aşıların ücretsiz olması gerekiyor. Fakat hemşire arkadaşın da dediği gibi, bunu sadece söylemek, dertlenmek, şikâyet etmek yetmiyor. İşçi emekçi ailelerin bunun için bir araya gelmesi, mücadele etmesi gerekiyor. Örgütlenmek dışında ne başka yolumuz ne de seçeneğimiz var!