Tarihte işçi sınıfının mücadele deneyimlerine baktığımızda örnek alınacak çok şey görürüz. Hele bunlar kadın işçilerin grevleri olursa. İşçi sınıfının kadınlarının kapitalizmin yarattığı eşitsizliğe, adaletsizliğe, yok sayılmaya karşı mücadelesi bizlere daima yol göstermiştir.
Bu mücadelelerden biri de 1974’te Almanya’da Pierburg fabrikasında yaşanan grevdir. Fabrikada 3 bin 500 işçi çalışmaktadır. Bunların 2 bine yakını kadındır. Aralarında İtalyan, Yugoslav, Yunan ve Türk göçmen işçiler de vardır. IG Metall Sendikasına üye kadın işçiler 13 Ağustosta greve çıkarlar. Çünkü yaptıkları işlerin hafif işler olduğu ileri sürülerek toplu sözleşmede düşük ücret zammı dayatılmıştır. Otomotiv sektöründe üretim yapan fabrikada işler hiç de hafif değildir. Kadın işçiler erkeklerle aynı koşullarda çalışmaktadır ama ücretleri daha düşüktür. Yunan bir kadın işçi, tepkisini şu sözlerle dile getirmektedir: “Bantta erkek işçilerle aynı işi yapıyorum ama onlar benden yüksek ücret alıyorlar. Benim ücretim onlardan yüksek olsun demiyorum, eşit ücret alalım istiyoruz, bunun için mücadele ediyoruz.” Daha sonra erkek işçilerin de kadın işçilere destek vermesi ve greve katılmasıyla mücadele büyür. Eşit işe eşit ücret mücadelesi, yedi günün sonunda 20 Ağustosta zafere ulaşır. Kadın işçilerin talepleri kabul edilir.
Bu zafer emekçi kadınların aralarındaki yapay ayrımları bir kenara koyması, dayanışmayı hayata geçirmesi ve erkek işçilere örnek olmasıyla zafere ulaştı. İşçilerin arasındaki dil, din, kültür, cinsiyet gibi farklılıklar öne çıktığı, dayanışma solduğu zaman işçiler haklarını kaybederler, yaşam koşulları kötüleşir. Ama birlik olduklarında tablo tersine döner. İşte bu nedenle sömürü düzeninin efendileri işçileri yapay ayrımlarla bölerler, parçalarlar, güçsüz düşürürler. İşçi sınıfının bu oyunu bozup birlik olduğunda ne kadar güçlü olabileceğini gösteren en muazzam örnek Rusya’da gerçekleşen 1917 Ekim Devrimidir. Aralarındaki yapay ayrımları bir kenara koyan, Birinci Dünya Savaşının alevleri ortasında diğer ülkelerin üniforma giydirilmiş işçi ve emekçilerine barış çağrıları yapan Rus işçiler çarlığı da kapitalistlerin iktidarını da devirip işçi iktidarını kurdular. Rusya’da emekçi kadınlar fabrikalarında grevler örgütlemiş, açlığa, savaşa, sömürüye karşı eylemler yapmış, o güne kadar hayatlarını zindana çeviren Çar zulmüne karşı seslerini yükseltmiş ve devrimin fitilini ateşlemişlerdi. “Eşit işe eşit ücret” sloganı etrafında birleşen kadın işçiler erkek işçilere de cesaret vermiş devrimin ateşleyicisi olmuşlardı.
Emekçi kadınlar olarak tarihimizle ne kadar gurur duysak azdır. Tarihimizden güç alarak birleşmeli, cesaretimizi kuşanmalı, sınıfımızın mücadelesini güçlendirmek ve zafere taşımak için harekete geçmeliyiz.