Merhaba, benim adım Zeynep. 8 yaşındayım. Size Gebze’den yazıyorum. Ekonomi hakkındaki düşüncemi sizlerle paylaşmak istiyorum. Sizin de gördüğünüz gibi ekonomi çöktü. Ülkede zam kelimesini bilmeyen yok. Biz bile öğrendik artık. Okulda teneffüs olunca hep aynı şeyi konuşuyoruz; zam, zam, zam.

Okul kantini o kadar pahalı ki hiçbir şey alamıyoruz. Harçlıklarımız cebimizde birikiyor. Eskiden kantinden alışveriş yapabiliyordum. Artık her şeyi evden götürüyorum. Beslenmemi unutsam bile kantine gitmiyorum. Bir su, sadece bir su 5 lira! Gerisini düşünemiyorum. Size çizdiğim resme bakın. Zamcı karıncalar kantinin yolunu tutmuş. Kantinci yeni zam yapmaya hazır, kuşlar zam şarkısını söylüyor. Tavşan bıkmış zamlardan, öğrenciler bıkmış. Şimdi konuşuyorlar aralarında; “yetmiyor” diyorlar. Hani size dayanışmayı anlattığım bir mektup yazmıştım ya daha önce, işte oradaki gibi yumruk olmayı öğrenecekler.

Siz de zamlara karşı yumruk yapmayı unutmayın. O zaman ekonomiye, zamcı karıncalara karşı daha güçlü oluruz. Unutmayın bir elin nesi var, iki elin sesi var. Birlikten kuvvet doğar. Gelin birlik olalım, hep beraber kardeş olalım. Gelin birlik olalım, birbirimize sımsıkı sarılıp dayanışalım. Size yine yazacağım, hoşça kalın.