Filipinler İşçi Partisi (Partido Manggagawa, PM) 2022’de Filipinler’de işçi sınıfının durumunu değerlendirdi. Söz konusu değerlendirmeyi UİD-DER’e gönderen PM, pandemi sürecinin ardından 2022’de işçiler için “gelir ve istihdamda kriz”in devam ettiğini belirtti. Ekonominin pandemi sürecinin ardından toparlanma sürecine girdiği şeklindeki açıklamalara rağmen işçilerin gelirlerinde düşüş ve işsizlikte, güvencesiz çalışan işçi sayısında artış olduğunu vurguladı.
Değerlendirmede ülkede Ocak ayında yüzde 3 olan enflasyonun Kasım ayında yüzde 8’e ulaştığı, Aralık ayında da yükselmeye devam ettiği vurgulanıyor. Bu nedenle 4 Haziranda yapılan asgari ücret düzenlemesinin yetersiz kaldığı, işçilerin alım gücünde büyük kayıp yaşandığı dile getiriliyor. PM de dâhil çeşitli emek örgütlerinin bu dönemde asgari ücrete zam yapılması talebiyle kampanyalar yürüttüğü, imza topladığı ancak Filipinler İşverenler Konfederasyonunun, KOBİ’lerin bunu karşılayamayacağı bahanesiyle zam talebini reddettiği anlatılıyor. Değerlendirmede şu sözlere yer veriliyor: “Kontrolden çıkmış enflasyona rağmen, hükümet bu talebi duymazlıktan geldi ve yeni bir ücret zammı yapmak için ortada herhangi bir koşul olmadığı yalanına sarıldı.”
Darbeci babanın oğlu faşist devlet başkanı Bongbong Marcos’un başında bulunduğu hükümet, işsizlik rakamlarının pandemi öncesi döneme gerilediğini davul zurnayla ilan ediyor. Ekim 2022’de yüzde 4,5 olan işsizlik oranının Ekim 2019’daki oranla aynı olduğunu söylüyor. Fakat işten atmalar devam ediyor. Sports City şirketler grubunun 5 fabrikasından 4 bin işçi işten atıldı. Tekstil sektöründe 270 bin çalışanın yüzde 4’ü işten çıkarıldı. Hazır giyim ve elektronik ürünlerin üretildiği sanayi bölgelerindeki işçiler, küresel tedarik zincirindeki kırılmalar nedeniyle işsizlik tehdidiyle karşı karşıya. Üstelik işsizlik oranları aynı olsa da tam zamanlı yerine part time çalışanların sayısında ve ayrıca bunlar içinde tam zamanlı çalışmak isteyenlerin sayısında artış var. Ülkede 2022’de geçici, sözleşmeli veya kayıt dışı olarak çalışan işçi sayısı pandemi öncesi döneme göre yüzde 19’luk bir artış gösterdi. Geçici, sözleşmeli, yarı zamanlı veya kayıt dışı çalışanlar düşük ücret, sosyal güvence ve hakların, iş güvencesinin olmaması, güvenliksiz çalışma ortamları gibi temel sorunlarla boğuşuyorlar. Yani Filipinli işçiler işlerine geri dönseler de çok daha kötü şartlarda çalıştırılıyorlar. Dahası hükümet emeklilik fonlarını yağmalamak üzere girişimlerde bulunuyor.
Buna karşılık motosikletli-bisikletli kuryeler örneğinde olduğu gibi kötü çalışma koşullarına karşı mücadeleye girişen işçilerin sayısı da gün geçtikçe artıyor. Kuryeler kendi hesabına çalışan statüsünde değil işçi olarak çalışmak için mücadele ediyorlar. 2022 boyunca çeşitli kitlesel eylemler, grevler gerçekleştiren kuryeler, Kasım ayında sektörde bir ilk olarak Iloilo Motokuryeler Sendikası’nı kurdular. Türkiye’de olduğu gibi Filipinler’de de işçi sınıfı baskı ve yasaklara, sermayenin saldırılarına karşı mücadele ediyor!