Latin Amerika ülkesi Peru’da Cumhurbaşkanı Pedro Castillo’nun bir Kongre darbesiyle görevden alınmasına ve cezaevine atılmasına karşı emekçilerin eylemleri sürüyor! Peru Genel İşçi Sendikaları Konfederasyonu CGTP, Eğitim İşçileri Sendikası SUTEP, Sivil İnşaat Sendikası, Taksi ve Otobüs Şoförleri Sendikası ve çeşitli emek örgütleri ile sosyalist örgütlerin çağrısıyla 4 Ocakta ülke genelinde grev gerçekleştirildi. Başkent Lima, Arequipa, Ayacucho, Huancayo, Cusco, Puno ve daha pek çok şehirde yürüyüşler gerçekleştiren işçiler, polis ve ordunun saldırılarını engellemek için barikatlar kurdu. Yolların kapatılmasıyla özellikle taşımacılık sektöründe etkili olan greve, taşıma işçilerinin de yoğun desteği oldu.
Polis ve asker şiddetinin artarak devam ettiği ülkede greve katılan binlerce işçi tüm engellemelere ve baskıya rağmen taleplerini haykırmaya devam ediyorlar. Yaklaşık 1 ayı geride bırakan eylemlerde şu ana kadar en az 28 kişi yaşamını kaybetti, yüzlerce emekçi yaralandı. Ancak işçilerin grevinin yanı sıra esnafın da kepenk kapattığı Peru’da hayat durma noktasına geldi. Yürüyüşlerde hayatını kaybeden işçi ve emekçilerin anısına omuzlarında siyah maket tabutlar taşıyan işçiler, öfkelerini haykırdı.
Siyasal krizin derinleştiği, yoksulluğun büyüdüğü, emekçi halkın açlık ve sefalet cenderesinde nefessiz bırakıldığı ülkede işçilerin öfkesi büyük. Eylemlere katılan genç bir işçi artık yeter duygusunu şöyle ifade ediyor: “Yoksul insanlar sömürülmeye karşı ayağa kalktıklarında bizleri ezmek, bastırmak için ordu ve polisi görevlendirdiler. Bu, yoksulların, tarım, maden ve kır işçilerinin yürüyüşüdür. 100, 200, 300 kişiyi öldürüp öldürmedikleri umurlarında bile değil... Biz buradayız!” Haklı talepleri için mücadele eden emekçiler, asıl suçlunun kongre darbesini yapan ikiyüzlü kapitalistler ve kendilerini “terörist” olarak yaftalayan egemenler olduğunu vurguluyorlar. “Biz onların gözünde hiçbir şeyiz. İhtiyaçlarımız için savaşıyoruz ve taleplerimize ulaşmak için sonuna kadar savaşmalıyız” diyerek kararlılıklarını haykırıyorlar.
Egemenler, uyguladıkları tüm baskı ve zorbalığa rağmen emekçilerin isyanını bastıramıyorlar. Darbeyle işbaşına gelen Dina Boluarte yönetiminin istifasını, Kongrenin kapatılmasını ve genel seçimlerin yapılmasını isteyen emekçilerin talepleri genişliyor. Yoksulluğa, adaletsizliklere, giderek artan çelişkilere, baskılara karşı isyanı büyüten işçiler, tüm sorunları bir yumağa dönüştüren kapitalist sistemi sorguluyor, devrim sloganları yayılıyor. Şüphesiz ki sorunların çözümü ve dünya işçi sınıfının kurtuluşu sömürü düzenini yıkacak bir devrimle mümkün olacaktır.