İşten atılmalara fabrika işgaliyle yanıt veren Sinter Metal işçileri, işgali sona erdirmelerinin ardından direnişlerini fabrika önünde sürdürüyorlar.
Bir hafta gibi kısa bir zaman diliminde yaşananlar Sinter işçilerinde büyük bir değişimi de beraberinde getirmiş görünüyor. Yıllar boyunca fabrikada yaşadıkları suskunluğu, bölünmüşlüğü ve parçalanmışlığı kısa sürede aşarak birbirlerine kenetlenen işçiler, bir haftadır fabrika önünde kol kola, yumruk yumruğa hep beraber haykırıyorlar: “Kurtuluş Yok Tek Başına!” İşten atılan arkadaşlarına sahip çıkarak, fabrikayı işgal ederek ve şimdi de fabrikanın önünde direnişlerini sürdürerek mücadele bayrağını yükseltiyorlar. Cuma günü yağan yağmur, kar ve esen soğuk rüzgâr işçilerin kararlılık zırhını delemiyor. Alkışlar, ıslıklar, sloganlar yerini halaylara, kavga türkülerine, sohbete bırakıyor. Bir işçi “daha düne kadar böylesine birlik olacağımızı söyleselerdi asla inanmazdım” diyor. “Bu fabrikadan bir şey olmaz”, “burada mücadele olmaz” gibi sözlerin artık hiçbir anlamı kalmamış. Sendika demek, mücadele demek, sınıf demek, emek demek biz işçiler demekmiş meğer diyor işçiler…
Sabahın ilk ışıklarıyla Sinter Metal işçilerine İşçi Dayanışması bültenimizi ulaştırdık. Mücadelelerinde yalnız olmadıklarını, havanın işçiden yana döndüğünü anlattık. Grev, direniş, eylem ve mücadele haberlerini paylaştık.
Sinter işçisi, işçi dayanışması ve mücadelesiyle, işgal ve direnişle tanışmanın ateşiyle ileri atılıyor. Gün bu ateşi büyütme günüdür!