O gün

Mavi gökyüzünün altında umut

Gelincik kırmızısı bir nehir gibi aktı.

Çekilip aradan bütün mesafeler

Yerini

Dostlarımızın hasretli kucaklaşmalarına bıraktı.

Çekildi aradan

Umutsuzluk,

Çaresizlik ve hüzün...

O gün

Kaldırımlar, yollar

İyi ve güzel olan ne varsa bizimdi.

(Ve bir gün hep bizim olacak)

Çekildi aradan kara bulutlar.

Masmavi gökyüzü, deniz, güneş ve biz.

Bir uçtan diğer uca bir halayda birleşti tohumu çiçeklendiren ellerimiz.

Ah dostlar!

Bir görseniz.

Bir gelseniz.

Binlerce gülen yüzle

Coşkulu yürekle

Yan yana

Omuz omuza

Yürek yüreğe bir verseniz

Koca koca dağlar bile çıksa karşımıza devirirdik dersiniz.

Devirirdik dostlar

İnanın bana devirirdik.

Ve devireceğiz.

İşte böyle bir güçtür çünkü dostlarla bir arada olmak

Ve

Engin ovalar gibi açıp yüreğini

Serin ırmaklar gibi akışlarını,

Umutlu bakışlarını yüreğine doldurmak.

Gayrısı yalan.

İnanın bana gayrısı yalan.

Gayrısı evli evine, köylü köyüne.

Gayrısı bugün var, yarın yok.

Gayrısı sen sağ, ben selamet...

Yani sizin anlayacağınız dostlar;

O gün,

Sanki hiç ayrılmayacakmış gibi

Yüreklerimizi yüreklerimize katıp yürüdük.

Ve

Bir ucundan diğer ucuna insan ömrünün

Böyle ferah

Böyle aşkla ve umutla

Canın cananla bir yürekte nasıl eridiğini gördük.