Almanya, ABD, İngiltere, İtalya, Fransa, Japonya ve Kanada’nın oluşturduğu G7 zirvesi bu yıl 19-21 Mayıs tarihlerinde Japonya’da yapıldı. Zirve, İkinci Dünya Savaşında nükleer bombalarla yerle bir edilen, yüzbinlerce insanın öldüğü ve tarifsiz acıların yaşandığı Hiroşima’da gerçekleşti. Yüzbinlerce insanı katleden emperyalist güçlerin katliamı gerçekleştirdikleri şehirde bir araya gelmesi Japon emekçilerin haklı öfkesi ve protestosuyla karşılık buldu. Toplantının başlamasından günler önce Hiroşima’da Barış Anıtı önünde toplanan ve basın açıklamaları gerçekleştiren işçi ve emekçiler, kentin sokaklarında yürüyüşler düzenledi. Emperyalist ülkelerin savaş politikalarını protesto etti. Doro-Çiba sendikasının, gençlik örgütlerinin ve demokratik kitle örgütlerinin de yer aldığı protesto gösterilerinde “G7’ye Hayır”, “Savaşa Hayır!”, “Nükleer Silahlara Hayır”, “Suç Ortaklığına Hayır” pankartları taşındı. Doro-Çiba sendikası düzenlediği eylemlerde UİD-DER’in dayanışma mesajına da yer verdi.
Japonya hükümeti protestoların başlamasıyla birlikte kentin dört bir yanını binlerce polisle çevirdi. Zirvenin son günü “savaşa hayır” diyenlerin sesini baskı ve şiddetle boğmaya girişti. Ancak savaş politikalarını kabul etmeyen işçileri durduramadı. Protestolara katılanlar G7 zirvesinin emperyalist ülkelerin suç ortaklığını ifade ettiğini belirtiler. Nükleer anlaşmalara, Ukrayna’da savaş alevlerinin körüklenmesine ve Asya-Pasifik’te savaş çığırtkanlığına son verilmesini talep ettiler. “Özgürlük ve demokrasi” adı altında toplanan bu zirvenin, aslında emperyalist güçlerin askeri ittifaklarını ilerlettikleri bir savaş zirvesi olduğunu vurguladılar.
Kapitalist kâr hırsı dünyayı cehenneme çevirmeye, her alanda yıkım yaratmaya devam ediyor. Dünya çapında savaşlar yayılıyor, siyasal ve ekonomik krizler giderek derinleşiyor. Ancak buna karşı dünyanın dört bir yanında emekçi isyanları da artıyor. Emperyalist ikiyüzlülerden hesap sormanın ve bu akıl dışı sistemi yok etmenin tek yolu dünya işçilerinin anti-kapitalist mücadeleyi yükseltmesiyle mümkün olacaktır. Kentleri, doğayı yok edenlerden, yüzbinlerce insanı katledenlerden, acı yaşatanlardan hesap sormak böyle mümkün olacak ve bu zulüm düzeni tarihin çöplüğünde yerini alacaktır!