Ben 1 Mayıs’a UİD-DER’le katılan gençlerden biriyim. Gençlerin artık seslerini duyurmaya ihtiyacı var. Sesimizi boğmaya çalışanların tuzaklarını aşıp, hiçlik duygusundan çıkıp değişimin öznesi olmak istiyoruz. 1 Mayıs’ta yaşadığımız coşkuda bunu hissettim. 1 Mayıs’a ilk katılışım değildi ama daha bu sefer daha farklıydı, çünkü slogan atarken kendi sesimi de duydum.  O an başka bir şey hissettim; kesinlikle ruhum daha özgürdü. 7 Mayıs’taysa UİD-DER’in organizasyonuyla Jülide Kural’ın Ben Rosa Luxemburg oyununa arkadaşımla birlikte katıldık. Arkadaşım, Rosa’nın herkesin içinde fikirlerini cesurca dile getirmesinden çok etkilendiğini söyledi. Bu vurgu benim de çok hoşuma gitti. Şöyle düşündüm: Bence biz 1 Mayıs’ta Rosa’nın mücadele ruhunu taşıyorduk. Kısacık hayatını anlamlı bir mücadeleyle dolduran Rosa gibi bizler de çok anlamlı bir şey yapıyorduk, 1 Mayıs’ta ve tüm mücadele alanlarında sömürüsüz ve savaşsız bir dünya özlemimizi haykırarak, böyle bir dünya için mücadele ederek! Bu sorumluluğu hissedip orada olduğumuz için, içinde yaşadığımız topluma ve dünyaya karşı sorumluluk hissetmenin önemini genç arkadaşlarımıza anlattığımız için, birlik olduğumuz ve daha da önemlisi şikâyet etmekten başka bir şey yaptığımız için, değişim irademizi kararlılıkla ortaya koyduğumuz için anlamlıydı.

Bir seçim sürecini geride bıraktık, sonuçları ne olursa olsun UİD-DER Müzik Topluluğu UMUT’un Delikanlım Hayal Et şarkısında işaret ettiği gibi engeller de bizi durduramaz rüzgârlar da savuramaz. Çünkü ayakları yere basıyor fikirlerimizin. İşte bu fikirlerimiz nedeniyle “Gençliğin yolu işçi sınıfının yoludur” diyoruz. Hayatın kendisinden kopuk değiliz tam aksine içindeyiz, milyonlarız, milyonlarla beraberiz. Egemenler bizi pasifleştirmeye, sinikleştirmeye, yokmuşuz gibi yaşamdan koparmaya çalışsa da biz varız ve kendi gerçekliğimizden kaçmıyoruz. Tam tersine gerçekliğimize sahip çıkıyoruz. Bu yüzden çıkışsızlık sarmalında da değiliz, depresyonda da, umutsuzluk kuyusunda da. Sorunların kaynağına karşı mücadele ediyoruz, nasıl mücadele edileceğini öğreniyoruz. Tam da bu nedenle UİD-DER’de herkesin gözleri parıldar, yüzü gülümser. Bu kesinlikle haklılığın ve bilincin ifadesi, yaşam enerjisinin ve gelecek umudunun yansıması. Bunu 1 Mayıs alanlarında da görmedik mi?

İktidar bu umut ışıklarını söndürmek istiyor, değişim yaratacak gençlerin enerjisine saldırıyor, korku ve düşmanlık yaratıyor. Fakat biz bir aradayken nasıl güçlü olduğumuzu biliyoruz. Bu nedenle Rosa gibi sınıfımızın önderlerinin yaşamına iyi bakmalıyız. Her koşulda nasıl da mücadeleye sarılmışlar, bilmeliyiz. Yolumuz uzun ve meşakkatli ama unutmayalım aynı zamanda onurlu ve umutlu.