Çalıştığım fabrikada bize, büyük işyerlerinde işçi atıldığı, bizim hâlâ işimiz olduğundan dolayı şükretmemiz gerektiği söyleniyor. Peki ne için şükredeceğiz?
- 12 saat çalıştığımız için,
- Gece vardiyasından çıktığımızda gözlerimiz şişmiş ve kan içinde olduğu için,
- Asgari ücretle çalıştığımız için,
- Ücretlerimizi 2 veya 3 ay sonra aldığımız için,
- Sabahın karanlığında gidip akşamın karanlığında döndüğümüz için,
- Güneşi unuttuğumuz için,
- Ve iliklerimize kadar sömürüldüğümüz için mi?
Ya kendileri? Var olanla yetinip hiçbir zaman şükretmediler. Ama bize gelince şükretmemizi istiyorlar. Onlar nasıl kârına kâr katarken şükretmiyorlarsa, biz de hiçbir zaman şükretmemeliyiz. Çünkü bütün dünyadaki tüm güzelim şeyler işçi ve emekçilerin hakkıdır.