İran’da molla rejiminin işçilere dönük saldırıları büyüyor. İşçi ve emekçiler baskılara rağmen tepkilerini dile getirmekten ve talepleri için mücadele etmekten vazgeçmiyor. Ülkenin pek çok kentinde emekliler, engelliler, metal işçileri, öğretmenler talepleri için bir araya geliyor, alanlara çıkıyor. Hayat pahalılığına, düşük ücretlere, ücret ödemelerinin aksatılmasına, iş güvenliği önlemlerinin alınmamasına ve yaşam koşullarının giderek kötüleşmesine karşı protesto eylemleri gerçekleştiriyorlar.
16-18 Temmuzda İranlı emekliler maaşlarının enflasyon karşısında erimesine karşı Yezd, Kerec, Kirmanşah, Senendec, Şiraz, Kazvin, Ahvaz ve Hamedan gibi birçok şehirde bir araya gelerek molla rejiminin dayattığı sefalet koşullarına tepki gösterdiler. Temel gıdaların fiyatlarının birkaç kat arttığını buna karşın maaşlarına hâlâ zam yapılmadığını ifade eden emekliler, sürekli artan enflasyona karşı emekli maaşlarının korunması gerektiğini belirtiyorlar. Molla rejimi birkaç yıldır emeklilere sorunlarını düzeltme sözü veriyor fakat bu sözleri tutmuyor. Emekliler, bu defa yalanlara kanmayacaklarını, haklarını alana kadar mücadelelerine devam edeceklerini söylüyorlar. Gerçekleştirdikleri mitinglerde “Haklarımızı Ancak Sokakta Alırız!”, “Emekliler Ölse de Rezalete Boyun Eğmeyecek!” sloganları atan emekliler “Emekli! Sesini Yükselt, Haklarını Haykır!” yazılı pankartlar taşıdılar.
16 Temmuzda Tahran, Kirmanşah, Erdebil ve Kirman’da engelli emekçiler protesto gösterileri düzenlediler. Geçinemediklerini ifade eden engelli emekçiler, hükümetin iş bulamayan ve kendi geçimini sağlayamayan ağır engelli kişilerin temel ihtiyaçlarını karşılamasını öngören yasanın 27. maddesinin uygulanmasını talep ediyorlar. 2017 yılında çıkarılan bu yasa molla rejimi tarafından uygulanmıyor ve bu yıl yapılan bütçeden de engellilere aktarılacak ödenek iptal edildi. Rejimin bu tutumuna karşı “Bu Kadar Zulüm Yeter, Sofralarımız Boş!” pankartı açan engelliler, Kirman’da da “27. Madde Uygulansın, Hakkımız Gasp Edilemez” pankartı açarak protesto gösterileri gerçekleştirdiler.
Mücadele alanlarından bir diğeri Ferro Gilan Kompleks metal fabrikası oldu. Metal işçileri, patronun işçi düşmanlığına ve yakın zamanda bir işçinin öldüğü fabrikada iş güvenliği önlemlerinin alınmamasına karşı protesto gerçekleştirdiler. Çalışma koşullarının iyileştirilmesini ve iş güvenliği önlemlerinin alınmasını talep ettiler.
18 Temmuzda ise Kirmanşah ve Şiraz’da öğretmenler yaşam koşullarının kötüleşmesine, öğretmenler arasında ayrımcılığı körükleyen, öğretmenleri kategorilere ayıran, farklı ücret politikaları öngören yasaya, muhalif öğretmenlere yönelik baskılara karşı protesto gösterileri düzenlediler. Eğitim emekçileri baskıların son bulmasını, ücret politikalarının öğretmenler lehine düzenlenmesini talep ettiler.